9 Wetten Uit De Romeinse Tijd Waarvan Je Vandaag De Rillingen Zou Krijgen
De wetten in ieder land zijn in een bepaalde mate terug te voeren tot de wetten die waren opgesteld in het glorieuze klassieke oude Rome... gelukkig maar dat niet alle wetten zijn overgegaan van generatie op generatie!
We hebben een selectie gemaakt van de 9 meest idiote en vreemde wetten die op de Romeinen van toepassing waren. Sommige daarvan gaan recht tegen de dingen in die we vandaag heel gewoon vinden, en andere wetten zijn gewoon afgeschaft in alle moderne wetboeken van de landen van vandaag!
1. Wee je gebeente als je paars droeg!
In het republikeinse Rome mochten alleen generaals zich paars kleden, deze kleur was immers verbonden aan een belangrijke positie. Dit had tot gevolg dat consuls, senatoren, rechters en burgers wel een aantal paarse strepen op de kleding mochten dragen, maar de hoeveelheid moest overeenkomen met hoe belangrijk je was voor de samenleving. Daar komt nog bij dat alleen maar de keizer vanaf de 4e eeuw paarse kledij mocht dragen.
2. Beperking op luxe en onnodige uitgaven
In het oude Rome wilde men overbodige uitgaven aan luxe voorkomen. Hiertoe werd de Leges Sumptuariae, Cibaria, Luxuria e Opia in het leven geroepen, een reeks normen die beperkingen stelde op luxe(vertoon). Deze wetten zorgden ervoor dat de rijkste inwoners tijdens overdadige banketten waar ze zich tegoed deden aan eten, niet nutteloos geld verkwistten aan teveel mooiigheden en gouden sieraden.
3. Verboden te huilen tijdens begrafenissen!
Het was gemeengoed in het Rome van toen om niet alleen mensen ver weg van bewoonde omgevingen te begraven, maar ook om niet te huilen tijdens de begrafenis als je familie was van de overledene. Als je de persoon in kwestie wilde eren, liet je speciale vrouwen komen en betaalde je hen om te huilen, het was immers hun beroep. Alleen op deze manier kon de overledene vredig overgaan naar het hiernamaals in de gratie van de goden.
4. Het gezinshoofd mocht zijn eigen kinderen doden.
De pater familias moest zijn patria potestas oftewel vaderlijke macht laten gelden op iedereen in het gezin en de daarbij horende eigendommen, slaven incluis. Iedereen was ondergeschikt aan zijn wil, die absoluut was en zijn woorden bepalend. Hij kon dus gaan over huwelijken, de vrijheid van zijn kinderen en het leven en dood van ieder gezinslid.
5. En wie zijn vader vermoordde kwam op deze gruwelijke manier aan zijn einde...
Als de pater familias door een van zijn zonen of iemand uit zijn gezin werd vermoord, ging de dader een wrede straf tegemoet. Hij werd in een grote zak gedaan samen met een slang (dat symbool stond voor vadermoord) een haan (die dacht een leeuw aan te kunnen) en een hond (de Romeinen vonden dat maar een smerig dier). Eenmaal in zee gegooid had de man geen uitweg meer en werd hij gemarteld door de dieren en kon hij samen met hen wegrotten op de zeebodem.
6. Zelfmoord was een waardige manier om te sterven.
Als je ziek was of je werd ertoe gedwongen door de autoriteiten, kon je als Romein ervoor kiezen om op waardige manier je leven te beëindigen, waarbij je nog de kracht vond voor een laatste moedige daad.
7. Een vader mocht tot drie keer toe... zijn eigen kinderen verkopen!
De pater familias kon zijn eigen kinderen ook als slaven verkopen om een schuld af te lossen, of om een aankoop te bezegelen. In de praktijk was de verkoop slechts tijdelijk omdat het kind na een tijdje werd teruggegeven na een poosje. Hoe dan ook mochten vaders maximaal hun kinderen 3 keer verkopen!
8. Proefperiode van huwelijken.
In Rome kon je op verschillende manieren trouwen, een manier was in de vorm van samenwonen of beter gezegd, het huwelijk werd formeel na een jaar in hetzelfde huis te hebben gewoond. Aan het einde van het jaar moest de vrouw drie dagen uit huis weg. dit was nodig om de proefperiode van een jaar opnieuw te starten.
9. Een vader mocht zijn dochter doden als zij zich schuldig had gemaakt aan overspel.
De pater familias kon iedereen doden die zijn familie te schande had gemaakt, dus mocht hij ontdekken dat zijn vrouw hem ontrouw was geweest of als zijn dochter overspel had gepleegd, kon hij een doodvonnis over diegene uitspreken!
