De Oorspronkelijk Gruwelijkere Versies Van Sprookjes Die Niemand Vandaag Nog Kan Navertellen
De huidige versies van de bekendste klassieke sprookjes (Perrault, Andersen, gebroeders Grimm) zijn totaal anders dan de verhalen die werden gelezen door onze voorouders. Geen van ons heeft een idee hoe erg onze opvatting over wat een sprookje is, verschilt in vergelijking met 100 jaar geleden. Tot in de eerste jaren van de 20ste eeuw waren de mensen in verschillende landen bekender met de versies van sprookjes die dichterbij de onomwonden oorspronkelijke versies lagen, maar toen Walt Disney aan zijn beroemde verfilming begon van de sprookjes, ging dat gepaard met een vervlakking waardoor de verhalen veranderden...
via theguardian.com
Zijn dit sprookjes voor jongens en meisjes?
Cappuccetto rosso in una rapprsentazione di Carl Larsson
Sprookjes zijn ontstaan door mondelinge overlevering. De geschreven versies kwamen pas in de 17e eeuw. In de zwart op wit gestelde versies werden in de twee eeuwen die volgden scenes weergegeven waarin min of meer geweld in voorkwam of situaties bevatten die we onze kinderen nooit zouden voorschotelen. Maar dat was toen de norm. Maar weinigen weten dat bijvoorbeeld vaak de boze stiefmoeder in de oorspronkelijke versie gewoon de moeders waren van de personages (bijv. Sneeuwwitje en Hans en Grietje).
De seksueel getinte verwijzingen.
Veel van de oudere varianten van oude sprookjes zoals Roodkapje worden verteld op een manier die vandaag de dag compleet onbekend zijn. Er worden overduidelijke verwijzingen naar seks en fysiek en psychologisch geweld gemaakt. In enkele gevallen vraagt bijvoorbeeld de als oma verklede boze wolf aan Roodkapje of zij haar kleren wilde uittrekken, of met haar in bed wilde gaan liggen. Er zijn ook nog kannibalistisch getinte varianten waarin de wolf zorgt voor Roodkapje en voor haar een stukje 'oma' bewaart dat ze op kan eten.
Verhalen met moralen die we vandaag onacceptabel zouden vinden.
In de eerste instantie waren de sprookjes helemaal niet gericht op een jong publiek, pas later werden sprookjes het domein voor alleen kinderen. Daarom werden de grove passages eruit gehaald. Desondanks kunnen we er zeker van zijn dat onze opa's en oma's niet te weten kwamen dat Ursula niet de stem ontnam van de mooie zeemeermin, maar van een echt heel enge zeeheks. In ruil daarvoor kon zij haar vinnen inruilen voor een stel (onvaste) benen, maar de tong werd afgesneden.
