Portugal Maakte In 2001 ALLE Drugs Legaal, Dit Is De Situatie 15 Jaar Later
Over de strijd tegen drugs wordt op internationaal niveau al lang en breed gediscussieerd, een werkende en definitieve oplossing lijkt er nog niet te zijn. Waar veel landen hebben gekozen een streng beleid te voeren, proberen andere landen het al jaren langs een alternatieve weg, zoals het niet strafbaar stellen en het voor medicinaal gebruik toestaan.
Een van deze schokkende alternatieven die weet te verrassen komt uit Portugal.
via publico.pt
Tijdens de jaren tachtig kwamen er enorme hoeveelheden heroïne uit Afghanistan en Pakistan die de Europese markt overspoelden, in Portugal was de situatie nog het meest zorgelijk. Halverwege de jaren tachtig waren her honderdduizend heroïneverslaafden, ongeveer 1% van de totale bevolking.
In juli van 2001 werd deze plaag te lijf gegaan door het gebruik van doses bestemd voor persoonlijk gebruik te legaliseren: 25 gram wiet, 5 gram hasj, 1 gram heroïne, 2 gram cocaïne en 1 gram XTC.
Toentertijd lieten sceptici de voor de hand liggende protesten horen. Volgens hen zou Portugal een vergaarbak worden van alle drugsverslaafden in Europa en dat zou het drugsgebruik onvermijdelijk laten pieken. De cijfers spreken echter tegen: het gebruik van drugs is eerder afgenomen en dan zeker onder jongeren (met uitzondering van XTC, maar dit strookt met de rest van Europa); de mensen die sterven aan een overdosis is gehalveerd, de HIV-infecties die verband houden met deze drugs zijn van 18,500 (1983) naar 40 (2014).
De grootste verandering was echter de omslag in houding naar verslaafden toe. In plaats van ze te behandelen als criminelen waren het ineens patiënten geworden die genezen konden worden. Zodoende hebben velen van hen zich vrij gevoeld om hulp te vragen zonder politie op hun dak te krijgen.
Een ander direct gevolg van deze veranderde kijk op de zaken, is dat het aantal gevangenen buitengewoon is gedaald. Drugsbezitters worden voortdurend "opgepakt" door de politie, maar het blijft bij het betalen van kleine bekeuringen, met als gevolg dat er nu alleen drugdealers in de gevangenis zitten.
Om kort te gaan lijkt Portugal het duidelijk te hebben gemaakt dat onderdrukken niet de winnend strategie is qua drugsbeleid, en dat er juist geld en mensen nodig zijn om te luisteren en de ongemakkelijke situaties van mensen helpen op te lossen. Zal de wereld en Europa lering uit deze les kunnen trekken?
