Het ontstaan van een Nazi: door een experiment van een leraar werden leerlingen fanatici
Waarschijnlijk, wanneer je, toen je moest leren over de Tweede Wereldoorlog, kwam onvermijdelijk de Holocaust aan bod en dan zal je je vast hebben afgevraagd: "Maar is het mogelijk dat niemand doorhad wat er gebeurde, of dat ze toen ze het beseften, niet gruwelden en en in opstand kwamen tegen zoveel wreedheid? Er was een geschiedenisleraar genaamd Ron Jones die een antwoord probeerde te geven op deze vraag door middel van een sociaal experiment te voeren dat we vandaag kennen als De Derde Golf.
In april 1967 liet leraar Jones van de middelbare school Cubberley (in Palo Alto) zijn leerlingen een experiment ondergaan waarmee de aantrekkingskracht kon worden verklaard die het Naziregime had.
Toen Jones het moeilijk vond om uit te leggen hoe de Duitsers de dingen konden accepteren die de nazi's deden, zette hij een sociale beweging op die kon aantonen hoe spontaan het voor hen was om zich aangetrokken te voelen tot de ideeën die werden gepropageerd door het regime. Hij ging als volgt te werk.
Die gehele eerste week van april deed Jones een aantal 'oefeningen' die erop waren gericht het groepsgevoel en discipline onder de leerlingen aan te wakkeren, waarbij hij uitging van de ideeën die werden verspreid gedurende het Naziregime. De eerste dag was een intensieve disciplinetraining, leerlingen moesten opstaan om vragen te stellen of deze te beantwoorden, niet meer dan drie of vier woorden gebruiken om dat te doen en aan elke uitspraak een "Meneer Jones" voor af te laten gaan.
De tweede dag moesten leerlingen een nieuwe groet gaan gebruiken (die lijkt op het gebaar met de geheven arm), zowel buiten als in de klas, om het saamhorigheidsgevoel te versterken.
Op de derde dag kwamen er gevallen voor waar leerlingen uit andere klassen vroegen of ze in de klas van meneer Jones mochten. Ieder van hen kreeg een ledenpasje en een taa, bijvoorbeeld het maken van een vlag voor de beweging De derde golf en nieuwe leden te werven waar ze exacte regels moesten volgen. Aan het eind van de dag bestond de groep uit meer dan 200 mensen. Op de vierde dag waren de leerlingen zo ontzettend betrokken dat hij besloot een einde te maken aan het experiment. Hij zei dat wat ze hadden gedaan in die dagen een onderdeel was van een beweging die actief was op landelijke schaal en dat hun acties de volgende dag door een presidentskandidaat bekend zou worden gemaakt. De vijfde dag bracht Jones iedereen samen in een lokaal waar ze moesten kijken naar de aankondiging op televisie van deze kandidaat, maar alles wat de leerlingen zagen was een sneeuwzender met niets erop. Na een aantal minuten te hebben gewacht legde de leraar uit waaraan zij zich onbewust hadden blootgesteld gedurende die vijf dagen en verschoof hij hun aandacht naar het feit dat dit voldoende was voor hen om een sterk superioriteitsgevoel ten opzichte van mensen die niet tot de groep behoorde. Jones sloot de dag af door hen een documentaire te laten zien over Nazi-Duitsland.
Op basis van dit experiment is een bekende film gemaakt getiteld Die Welle (2008) die je toch echt moet zien, als je dat nog niet hebt gedaan.
