Haar Zoon Werd Ontvoerd En Zijn Moeder Sloten Ze Op, Ze Liet Zich Echter Niet Kleinkrijgen Door De Politiepraktijken
Op 10 maart 1928 ging de 9-jarige jongen Walter Collins met zijn vrienden naar de bioscoop en kwam nooit meer terug. Deze verdwijningszaak kreeg grote media-aandacht die voorafging aan de problemen waarmee de moeder van het jongetje, Christine te maken kreeg toen ze aangifte deed bij de politie. Dit is een verhaal van een vrouw die nooit opgaf, ook niet toen de politie haar op stiekeme wijze begon tegen te werken, wat ook onterecht was.
Druk van de media
Polizia di Los Angeles - 1928.
Het nieuws over de verdwijning van Walter Collins kreeg veel aandacht in de media, die er meer op was gericht de lezers op de hoogte te houden van de laatste ontwikkelingen in het onderzoek. Vijf maanden nadat de verdwijning had plaatsgevonden had niemand nog geen enkel idee wat er met de jongen was gebeurd. Een dag na het verlaten van het zoveelste doodlopende spoor kreeg de politie in Los Angeles bericht dat Walter was gevonden in de staat Illinois.
Het 'weerzien'
Na een uitwisseling van brieven en foto's tussen de vinders en de politie, betaalde Christine Collins uit eigen zak de reis terug van haar kind, maar toen ze hem zag, wist ze meteen dat het niet haar kind was. Tijdens de publieke ontmoeting die door de politie was georganiseerd, weigerden de aanwezigen haar te geloven. In een poging om de slechte reputatie van zich af te schudden die de politie had gekregen door de beunhazerige benadering van de zaak, haalden ze de moeder over (of misschien dwongen ze haar wel) om de jongen mee te nemen "en even proberen om te zorgen voor de jongen een aantal weken lang."
Onverwachte en vooral absurde ontwikkelingen.
Toen Christien drie weken later met een heuse gebitsafdruk van haar zoontje bij de politie kwam, dacht inspecteur Jones na over hoe hij kon voorkomen dat deze vrouw zijn reputatie voorgoed zou naar de knoppen zou helpen. Wat deed hij? Het lukte hem om haar op te laten nemen in een psychiatrische inrichting van het lokale ziekenhuis.
Jones verhoorde de jongen uit Illinois terwijl hij in hechtenis was genomen. Het bleek dat hij zich voor Walter Collins had uitgegeven puur omdat hij in Hollywood terecht wilde komen om zijn favoriete acteur Tom Mix te ontmoeten. Zijn echte naam was Arthur Hutchins Jr., was 12 jaar oud en was Iowa ontvlucht. Vervolgens werd Christine vrijgelaten en won de zaak die ze had aangespannen tegen inspecteur Jones die echter nooit de 10,800 dollar schadevergoeding betaalde waar ze recht op had.
Walters lichaam werd nooit gevonden; mogelijk was hij het slachtoffer geworden van de man Gordon Northcott, een kinderlokker en moordenaar die het voorzien had op jongetjes van zijn leeftijd en in die periode actief was.
