Een Vrouw Richtte Een Sekte Op Waar Kinderen Werden Mishandeld, Maar Ze Kwam Ermee Weg. Lees Hier Het Absurde Verhaal van 'De Familie'

Anne Hamilton-Byrne was een prachtige vrouw met blond haar die graag juwelen en dure parfums droeg, en de harp kon bespelen en zingen als een sopraan. Ze was echter ook de oprichtster van een spirituele sekte die vanaf de jaren 60 tot aan de jaren 80 een aantal controversiële activiteiten ontplooide en waar zij, Anne werd gezien als de sekteleider en de opnieuw vleesgeworden Jezus. Ontdek met ons samen het verhaal van een vrouw die bijna 30 jaar haar plannen kon uitvoeren zonder dat iemand er erg in had en er een behoorlijk aantal mensen in mee wist te trekken.

Beelden: The Guardian

Byrne kan worden gezien als een van de weinige vrouwen die een sekte om haar persoonlijkheid heen wist te bouwen.

The Guardian

Meer dan twintig jaar lang lukte het Anne en haar man Bill hetgene wat 'De familie' werd genoemd (The Family) overeind te houden. Het was een spirituele sekte die was opgebouwd rondom de persoonlijkheid van Anne, en zijn basis had op het afgelegen platteland van Melbourne, op een plek niet bekend bij de meeste mensen. De familie baseerde z'n principes op christelijke en hindoeïstische overtuigingen, en bepaalden dat er verschillende heilige teksten moesten worden bestudeerd. Het motto van de familie was: "Niet gezien, niet gehoord, niet gekend."

Anne weet met haar charisma verschillende mensen in haar kring te krijgen

The Guardian

De mensen die haar kenden beamen dat het een vrouw was die mensen kon betoveren door alleen al naar ze te kijken. Dankzij deze vaardigheid wist zij verschillende mensen aan te trekken uit welgestelde families, waarvan een kwart van hen actief was in de advocatuur en het artsenwezen. Via de kennis die zij hadden, werd het voor Bill en Anne mogelijk om in verloop van tijd 28 kinderen illegaal te adopteren. Het waren onder andere weeskinderen en kinderen van alleenstaande moeders. Toen ze eenmaal in de familie waren opgenomen werd hen verteld dat Anne hun biologische moeder was, kregen ze een nieuwe naam, en werden veel van hen geknipt en gekleed op dezelfde manier, dus een bloempottenkapsel en blond geverfde haren.

Wat gebeurde er binnen de sekte?

The Guardian

Op basis van de verhalen van enkele voormalige sekteleden, is er met name dankzij adoptiekind Sarah, ontdekt dat kinderen werden opgevoed om de persoon Anne te aanbidden. Foto's van haar werden uitgedeeld om op de gebedsaltaartjes te kunnen worden geplaatst. Ook werden kinderen psychologisch en fysiek misbruikt. De kinderen konden nooit het terrein af en moesten een reeks rigide regels volgen. De kinderen ondergingen "experimenten" die hen in staat moesten stellen om de sekte te leiden wanneer Anne er niet meer zou zijn en wanneer de holocaust op aarde zou plaatsvinden die zij had voorzien. Bij deze experimenten werd er gebruik gemaakt van grote hoeveelheden LSD (ook bij volwassenen) en andere geestverruimende middelen, vooral tijdens de inwijdingsrituelen.
Kinderen werden ook rustig gehouden met valium en werden fysiek mishandeld voor de kleinste onzinnigheid met slaag en voedselonthouding. Soms werden de straffen uitgevoerd door Byrne zelf maar vaker werd het aan de talloze ooms en tantes overgelaten die op het terrein waren.  

The Guardian

Veel van wat er bekend is vandaag over wat er op dat landgoed gebeurde is te lezen in het boek geschreven door Sarah en de interviews van enkele voormalige leden die eruit zijn gestapt.

The Guardian

Sarah Moore

Hoe is de Familie ontdekt?

John Woudstra

In 1987 werd het kind Sarah uit de sekte verstoten vanwege haar rebelse gedrag. Het was dankzij Sarah dat men te weten kon komen van de Familie, het huis af kon breken en de kinderen die er waren opgegroeid weer hun vrijheid terug konden geven. Jammer genoeg wisten Anne en haar man te ontkomen en bleven 6 jaar op de vlucht in het buitenland, totdat ze werden opgespoord in de VS in 1993. Ze werden uitgeleverd aan Australië waar ze een proces aan hun broek kregen. Het is ongelofelijk dat Anne en de andere sekteleden alleen schuldig werden bevonden aan afpersing, en hoefde Anne nooit de gevangenis in. Het enige wat zij opgelegd kreeg was een geldboete van 5,000 dollar. Volgens schattingen heeft ze dankzij de donaties die ze op haar conto wist te schrijven met de jaren een vermogen van zo'n 50 miljoen dollar weten op te bouwen. Pas toen durfden enkele voormalige sekteleden een schadevergoeding te vragen voor de trauma's die ze hadden opgelopen tijdens de jaren dat ze gevangen zaten zonder dat te weten. Anderen durfden het niet te vragen; een aantal van hen pleegden zelfs zelfmoord. Nu is er een documentaire over dit verhaal, gemaakt in een poging de mensen die onder haar geleden hebben het idee te geven dat er toch nog een beetje gerechtigheid bestaat. Anne, die nu over de negentig is, leeft in een Australische instelling waar bleek dat ze aan dementie lijdt.