Ilse Koch Was Een Van De Meest Monsterlijke, Onbekende Persoonlijkheden Van De Holocaust

Iedereen kent Hitler wel en de gevolgen die zijn machtsovername had. Maar als we de naam Ilse Koch noemen, lijkt het ons stug dat je die wel eens gehoord hebt. Zij stond hoe dan ook bekend als de 'De heks van Buchenwald' zo'n bijnaam voorspelt natuurlijk niets goeds...

Zij was de vrouw van SS kolonel van Karl Otto Koch, maar zij kan worden herinnerd als een van de meest angstaanjagende en gemeenste Nazi-figuren, daar zij in staat was tot simpelweg monsterlijke dingen. Hoe en wie deze vrouw was en hoe ze aan haar reputatie kwam, lees je hier.

Ilse kwam uit een warm gezin uit Dresden en werd geboren in 1906. Als klein meisje was Ilse een voorbeeldig kind door iedereen bewonderd en geprezen. Toen ze vijftien jaar was, stopte ze met leren om zich vervolgens in de werkende wereld te begeven, eerst als fabriekmedewerkster, dan als bibliothecaris om dan tenslotte uit te komen bij de SS waar zij werd gekozen door Heinrich Himmler, Gestapochef, om te trouwen met Karl Otto Koch om het ideale Nazi-paar te vormen dat iedere Duitser bang zou maken.  

Karl kreeg promotie en werd kolonel van het concentratiekamp Buchenwald, waar hij snel bekend zou worden als 'sadistische tyran'. Binnen de muren stak de donkere kant van Ilse de kop op. Eerst maakte ze gevangenen belachelijk en gaf ze hen neppe koninklijke titels, maar wanneer zij haar sadistische trekjes doorkregen, gaf zij hen zweepslagen wanneer zij haar voor de voeten liepen tijdens haar ochtendwandelingen, wat er ook toe kon leiden dat zij werden doodgeslagen...

Wikimedia/Jürgen Ludwig (CC BY-SA 3.0 de)

Haar razernij temperde zelfs niet wanneer ze te maken kreeg met zwangere vrouwen, die ze liet opjagen door haar honden. Ze was ook geobsedeerd door haar eigen lichaam en wat dat teweegbracht bij het mannelijk geslacht. Bij het binnenkomen van een nieuwe karavaan aan gevangenen liep ze topless rond, zij die het waagden om naar haar te kijken, werden ten overstaan van de anderen afgeslacht. Maar de obsessie voor het menselijk lichaam werd groter, en als uiting hiervan had ze haar huis vol staan met gekrompen hoofden van gevangenen, akelige passe partouts van mensenhuiden met tatoeages, weerzinwekkende lampenkappen gemaakt van mensenhuid, waar ze een voorkeur had voor de huid van zigeuners en die van Russische gevangenen.   

Welk lot stond een persoon als dit te wachten? Eerst werd Ilse vrijgesproken voor gebrek aan bewijs, maar in 1947 werd ze opgepakt. Tijdens haar verblijf in de gevangenis raakte ze zwanger van een medegevangene; ze maakte gebruik van deze situatie om haar proces uit te stellen, maar uiteindelijk werd zij veroordeeld. In 1967 besloot ze zichzelf op te hangen met bedlakens. Ze liet een brief achter voor haar zoon, die geen enkel medelijden met haar had!