Werkers in diamantmijnen werden ELKE DAG blootgesteld aan idiote controles
Wetenschap bestaat uit het maken van fouten, ontkrachten en voortgang maken. Het is echter jammer genoeg niet altijd mogelijk om fouten weg te krijgen en het zijn de wetenschappers zelf die het te verduren krijgen of Jan met de pet die dacht een technologie of een nieuw medicijn te gebruiken waarvan werd gedacht dat het geen kwaad kon. In de loop van de geschiedenis zijn er talloze voorbeelden van. Zo heb je thalomide dat werd gegeven aan zwangere vrouwen dat als gevolg had dat er duizenden kinderen met afwijkingen werden geboren, of de briljante Poolse natuurkundige Marie Curie die stierf doordat ze zo lang bloot heeft gestaan aan radioactief materiaal dat ze gebruikte in haar experimenten.
In dit artikel willen we je kennis laten maken met een andere mallotige praktijk waaraan werkers in diamantmijnen werden blootgesteld, toen de gevolgen van röntgenstraling op het menselijk lichaam nog werden genegeerd.
Voordat mijnwerkers de mijn uitgingen moesten ze zich laten controleren op eventuele diefstal van diamanten
Dat kostbare stenen werden gestolen kwam veel voor in mijnen. Arbeiders verstopten ze overal, zelfs in de meest ondenkbare plaatsen. Uit een document van vroeger blijkt dat het merendeel van de mijnwerkers ze in hun kont stopten, de bilnaad, sokken, in het haar en in de mond. Sommigen maakten zelfs wonden in hun benen om de diamanten daarin te verstoppen.
Om iets aan te diefstallen te doen werd er al snel een radioloog in de mijnen gebracht. Deze scande het lichaam van de arbeiders met een fluoroscoop. Dit apparaat lijkt op een röntgenapparaat en kan direct bewegende beelden laten zien van de binnenkant van een voorwerp. Het bestond uit twee delen. Een gedeelte waar de röntgenstralen uitkwamen stond achter de mijnwerker en aan de andere kant werd een scherm vastgehouden door de arts.
De veiligheidsmaatregelen die werden genomen voor mijnwerkers waren summier omdat er in die tijd (de foto is uit 1954) geen aandacht werd besteed aan de veroorzaakte schade van röntgenstralen. Ook de arts zelf stond bloot aan een enorme hoeveelheid straling.
De manier waarop de beelden werden verkregen is nagenoeg hetzelfde als bij het maken van een röntgenfoto en brengt dezelfde risico's op tumorgroei met zich mee. Het is gek om te bedenken dat mijnwerkers dagelijks werden blootgesteld aan dergelijk onderzoek. Nog gekker is het om te weten dat als iemand werd verdacht van diefstal dat het onderzoek tot wel 75 minuten kon duren en straling over zich heen kreeg.
Maar het verhaal gaat verder: een van de grootste bedrijven die zich richt op de winning en de verkoop van diamanten scant medewerkers vandaag nog steeds met röntgenstraling. Natuurlijk is de techniek nu anders en is het 't bedrijf zelf die aangeeft hoe veilig het is. Ze hebben een een externe adviseur een samenvatting laten schrijven over het appraat Scannex. Hieruit valt op te maken dat de hoeveelheid straling waaraan je wordt blootgesteld gegarandeerd 0,006 millisievert is, ver onder de toegstane 20 millisievert waaraan mensen die werken op plekken met radioactiviteit worden blootgesteld. Het hele gebeuren is en wordt nog altijd bekritiseerd.
