Bacha Bazi: jongens moeten zich verkleden als vrouw en worden misbruikt, het land doet net alsof dit niet bestaat
In het Afghaans betekent Bacha Bazi 'speelkindje'; en deze term wordt gebruikt om praktijken aan te duiden die een seksuele ondertoon hebben en waar kinderen en pubers bij betrokken zijn. Wat wel vaker gebeurt wanneer dergelijke onderwerpen als deze aan bod komen, is de boosheid vanwege het feit dat het bureaucratische apparaat in het land zulke dingen enerzijds veroordeelt en anderzijds in stand houdt. In Afghanistan wordt homoseksueel zijn zwaar veroordeeld door de overheid en door alle inwoners, die echter anders tegen pederastie aankijken, oftewel interesse hebben in jongetjes. Sterker nog, de slachtoffers van dit spel wordt geleerd erover te zwijgen, iets dat al schandalig is, want anders zouden ze van homoseksualiteit worden beschuldigd.
via hrbrief.org
Deze jongetjes zijn een vorm van entertainment voor volwassen mannen.
Vroeger was pederastie gewoon en vonden mensen het iets voor de elite. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het oude Griekenland, Rome, maar zeker ook aan recentere tijden. In Afghanistan kwam het rond de 19e eeuw in opkomst en werd het pas in 1990 verboden door aandringen van de Taliban die toen in die tijd het land bestuurde. Maar pederastie werd weer volop met regelmaat gebezigd in 2001 toen de aanwezigheid van de Taliban was verzwakt.
De kinderen die zijn betrokken bij Bacha Bazi vallen binnen de typische leeftijd voor pubers tot aan hun 18e à 19e jaar. De andere spelers in het spel zijn volwassen mannen, vaak militaire politici en rijke mensen die hun macht tentoonspreiden door over onschuldige kinderen de baas te spelen. Het Bacha Bazi is eigenlijk een ritueel waarbij seks alleen het eindoel is. Tijdens de groepsfeesten moeten de jongens dansen voor mannen in vrouwenkleding en opzichtige makeup.
De Bacha Bazi worden vaak bij hun gezinnen weggehaald, maar soms verkopen de ouders hun kinderen zelf.
Alle Bacha Bazi komen uit gezinnen die het slecht hebben. Zo dreunt een ontvoering niet echt na en wordt dat snel vergeten. In andere gevallen zijn het de ouders zelf die besluiten hun kind in de verkoop te zetten omdat ze niet voor hem kunnen zorgen, of dat ze er zelfs een slaatje uit willen slaan.
De jongens worden terzijde geschoven zodra ze 18 zijn geworden, volwassen. Ze worden in de steek gelaten en hun lot is logischerwijs dramatisch. De regering biedt geen ondersteunende hulp voor de slachtoffers van deze praktijken, hoewel er voldoende middelen beschikbaar zijn. Aan de andere kant hebben de jongens geen enkele mogelijkheid om hun verhaal te vertellen, ze zouden er slechter aan toe zijn als ze zouden worden beschuldigd van homoseksualiteit. Als ze mazzel hebben vinden ze misschien een paar baantjes, maar in de meerderheid van de gevallen zijn de psychische en fysieke wonden te diep om nog een normaal leven te kunnen leiden. Veroordeeld dat ze zijn tot dit hachelijke lot, worden zij op hun beurt ook kindermisbruikers en anderen gaan voor altijd de prostitutie in.
Het probleem heeft op internationale schaal aandacht gekregen maar dit heeft het misbruik niet tegen kunnen houden.
De autoriteiten beloven snel een herziening van de wetten zodat deze praktijken kunnen worden veroordeeld.
PHOTO: WASHINGTON POST/WIKILEAKS
De angst is echter dat zelfs een wet niet dit seksspel een halt toe kan roepen. Een bewijs hiervan is een vorige wet over misbruik van vrouwen, die maar van weinig nut bleek te zijn. Vaak wordt er geen onderzoek gedaan naar de mannen en een aanklacht ingediend, maar zijn het juist vrouwen die het risico lopen om te worden gestraft voor overtredingen die in de Afghaanse wetten staan.
Een vicieuze cirkel waar zeer lastig uit te komen is zo lijkt het.
