Dit is de enige stad waar kinderen bang waren voor de komst van de ijscowagen
Voordat het concept van de ijssalon de intrede deed waar mensen naartoe gingen om ijs te halen, werd ijs alleen verkocht door de zogenaamde ijscomannen met hun karretjes of ijscowagen die op bepaalde plekken staan op bepaalde tijdstippen en bij iedereen in de buurt bekend waren. Deze busjes waren zo populair dat ze overal ter wereld verschenen, zowel in koude als in warme oorden. In het Schotland van de jaren tachtig werden ze gebruikt door straatbendes om oorlogen uit te vechten waarmee ze paniek zaaiden onder buurtbewoners.
De zogenoemde jaren van de "Glasgowse ijsoorlog"
In de jaren tachtig maakte Schotland een ernstige periode door waarin zware drugs werd gebruikt. Het was zo erg dat jongens die er toen in verzeild raakten, nu worden aangeduid als jongeren van de Trainspotting-generatie."
De criminele bendes die toen in de drugshandel zaten en de verkoop van gestolen waar zagen in de ijscowagen de perfecte manier om hun ruilhandel te doen. Een voertuig dat er onschuldig uitzag en hun criminele activiteiten er heel wat makkelijker op maakten. In de eerste instantie was het niet helemaal duidelijk dat het niet alleen om dealers ging die vochten om de controle van een bepaald gebied. Het vandalisme dat onder andere bestond uit het kapotschieten van ramen met pistolen is iets dat zwaar werd onderschat door de politiekorpsen. Al snel werd duidelijk hoe de vork echt in de steel zat, maar de onderwereld was inmiddels ook in dit vakgebied doorgedrongen. De climax van al het geweld vond plaats op 16 april 1984 toen zes mensen werden vermoord. De achttienjarige Andrew Doyle reed in een van die busjes voor het bedrijf Marchetti en bood al sinds tijden weerstand tegen de intimidaties door bendeleden die hem wilden dwingen om hun wereldje in te stappen. De jongeman was al een keer verwond door een belager die nooit is geïdentificeerd, hij beschoot hem toen hij in de auto zat, de kogel ging door de autoruit; maar op die dag in april om 02.00 uur 's nachts, ging er iemand naar de wijk Ruchazie waar hij woonde en zette de voordeur in vuur en vlam. Drie mensen van het gezin Doyle en drie mensen die op bezoek waren kwamen om door de rook en het vuur, dat hen in hun slaap verraste, ook de jonge Andrew. De zaak schokte heel het land, de rechtszaken tegen de schuldigen sleepten langer dan twintig jaar voort.
Met de opening van ijssalons is deze manier van drugsdealen langzaamaan afgenomen, maar bestaat nog altijd wel, zoals landen waarin foodtrucks eten verkopen, bijvoorbeeld in de V.S. waar dat laatste nog heel gewoon is.
