Alleen wonen: we doen het steeds vaker, het is niets anders de "Triomf Van Egoïsme"
In de maatschappij is er steeds meer de tendens merkbaar onder volwassenen die volgens socioloog Umberto Galimberti negatieve gevolgen heeft, namelijk de keuze van veel mannen en vrouwen om alleen te wonen en onafhankelijk van alles en iedereen te zijn, dat negatieve gevoelens en dito gedrag in de hand werkt.
De maatschappij van vandaag bestaat uit vele gezinskernen die zijn verspreid en individualistisch zijn die naar het schijnt veel meer voordelen met zich meebrengt vergeleken met de traditionele gezinskern die bestaat uit een vader, moeder en kinderen.
"We zullen een veel egoïstischere maatschappij gaan zijn. Wanneer er armoede heerst in maatschappijen zijn de familiebanden sterker en voert solidariteit de boventoon. Wanneer het een maatschappij financieel steeds meer voor de wind gaat, of gewoon wanneer er aan de basisbehoeften zijn voldaan, dan komen eigenschappen als individualisme en egoïsme meer naar boven, eigenschappen die typisch horen bij welvarendheid.
Mensen hebben geen zin om verantwoordelijkheid te nemen voor iemand anders en een gezin. Hij heeft een aantal kleine privileges en wil daar liever zelf van genieten. Maar een individualistische maatschappij is zonder twijfel veel armoediger. Maar het gaat nog verder. Ook de psyche van de mens is aan een verschraling onderhevig en de oorzaak daarvan is te vinden in een verminderd gevoelsleven. Alleen zijn versobert je gevoelsleven.
Het hebben van vluchtige relaties en vrienden om de avonden mee door te brengen zijn niet voldoende om empathischer te worden, te snappen wat anderen voor ons betekenen en de uitdaging te omarmen om lief te hebben zonder iemand toe te eigenen. Wanneer relaties inwisselbaar zijn, is er geen kans om een relatie op te bouwen.
Continuïteit in een relatie versterkt gevoelens.
De maatschappij is gestoeld op gevoelsmatige basis. Wanneer deze inzakt, wanneer het leven verstoken is van gevoelens en de maatschappij alleen maar uitgaat van efficiëntie en werken, wordt het steeds minder een hoeksteen van het mens-zijn, de genetische opbouw van de mens verandert, hij is niet meer zichzelf.
Zeker: Je hebt meer tijd voor werk en je hobby's... maar hoeveel van deze dingen die je doet zijn verdedigingsmechanismen? Het is moeilijker om relaties op te bouwen met mensen dan om concrete resultaten te behalen. Laten we ons eens afvragen hoe al die mensen die ons zoveel productiever en efficiënter lijken dan wij, juist zo actief zijn om de leemte om hen heen op te vullen."
Daarom zijn er veel meer plaatsen waar mensen samenkomen: groepen en verenigingen...
"Sociale contacten aangaan vanuit een narcistisch startpunt. Naar plekken gaan wanneer je daar zin in hebt, waar je jezelf wilt laten zien. Dat is de plek waar je het gemaakt aardig zijn voedt."
Dit is een interview dat werd gepubliceerd in het Italiaanse weekblad Espresso.