Dit gebeurde vóór de Holocaust: de EERSTE genocide door Duitsers die in vergetelheid is geraakt
Tientallen jaren voor de tragische Holocaust die in gang werd gezet door de Nazi's, kleefde er bloed aan de handen van Duitsers in Zuidelijk Afrika toen zij volkerenmoord pleegden, die als de eerste van de 20ste eeuw wordt beschouwd. Wat er in Namibië is gebeurd wordt niet over gerept in de geschiedschrijving, maar weinig mensen zijn op de hoogte van de wreedheid waarmee een van de grootste inheemse stammen zijn mishandeld en vermoord. De Duitsers hebben in het hart van het Afrikaanse continent de eerste concentratiekampen opgezet waar de eerste rassenstudies zijn gedaan die door Hitler zijn bekeken tijdens zijn geschifte dictatuur.
In een tijdsbestek van enkele decennia is Afrika van een onbekend continent veranderd in een gebied dat volledig door Europese naties werd gedomineerd.
De Duitsers groepeerden zich om mee te doen aan de verdeling van Afrika door Europese landen om gebieden te kunnen veroveren, domineren, de landsgrenzen uitbreiden en er kostbare grondstoffen te kunnen winnen.
Duitsland wist een groot gebied te bemachtigen dat aan de Zuidwestkust ligt tussen Portugees Angola en het Zuid-Afrika van de Engelsen. Namibië werd in die tijd bewoond door talloze onderling rivaliserende stammen van wie de Herero's en de Nama's de sterkste waren.
Duitsers probeerden beslag te leggen op het gebied maar de sterke stammen slaagden erin om de agressie en arrogantie van de blanken tegenwicht te bieden
Benutzer:APPER | commons.wikimedia.org
Anders dan andere Europese landen die in Afrika mensen wisten te onderwerpen en tot slaaf te maken moesten de Duitsers genoegen nemen met het compromissen sluiten met stamhoofden. Vaak gingen de akkoorden ook ten koste van Duitsland zelf dat zich tevreden moest stellen met kleine stukken land aan de rand van de woestijn.
Voor de blanken was dit natuurlijk een ongemakkelijke, beschamende situatie: de contacten werden gaandeweg steeds meer gespannen; beide zijden maakten zich op voor de oorlog.
Het bestuur van de kolonie ging van Ernst Heinrich Göring (foto) die de vader was van Hermann (die militair en politicus was in de hoogste regionen van de Nazipartij), naar de Duitse generaal Lothar von Trotha. Zijn bedoelingen waren duidelijk samengevat in zijn eigen woorden: "Ik zal de rebelse stammen wegspoelen met zeeën van bloed en geldstromen. Alleen door deze schoonmaak te houden kan er iets nieuws ontstaan."
Toen de oorlog losbarstte ging het er bloederig aan toe. De Duitsers namen de meest vruchtbare grond in beslag en vermoordden de landeigenaren en iedereen die het weer in bezit probeerde te krijgen. Vrouwen werden verkracht, mannen tot slaaf gemaakt op het land of in de huishoudens.
Ondanks de aanvankelijke weerstand door de Herero's slaagden de door von Trotha geleide Duitsers erin om de vijand te vermorzelen in de Slag om Waterberg op 11 augustus 1904.
De Duitsers hanteerden een strategische tactiek om de Herero te bestrijden.
Luca Galuzzi | commons.wikimedia.org
Von Trotha blokkeerde de vijandige stammen van drie kanten en liet slechts een opening: naar de snikhete woestijn. Tientallen Herero's probeerden te vluchten voor de geweerschoten van de blanken. Zoals te verwachten viel, vonden ze dood door de hitte, dorst en honger.
Het Duitse leger vormde een menselijke barrière die erop gericht was iedere Herero neer te schieten die terug wilden komen en de woestijn te verlaten op zoek naar water.
De genocide van de Herero's vond plaats: tienduizenden burgers kwamen om van de honger en de dorst in de woestijn
Aan Duitse zijde vielen slechts twintig doden gedurende de hele operatie.
Trots op zijn overwinning sprak von Trotha zijn mensen toe:"Alle Herero's moeten dit gebied verlaten. Als ze willen terugkeren dan zullen we hen daarvan overtuigen met krachtige wapens. Elke Herero die binnen deze grenzen aangetroffen wordt zal, met of zonder wapens, worden gedood. We nemen geen gevangenen we maken alleen slachtoffers. Dit is mijn beslissing wat betreft het lot van de Herero's"
Meteen na de toespraak van de generaal voerden de Duitsers het geweld op: herhaaldelijk moorden en verkrachten vond voortdurend plaats.
In die jaren werden er uit deze verkrachtingen talloze kinderen voort.
De Herero's werden bezocht door Duitse geleerden die onderzoek kwamen doen naar de Arische superioriteit
Thomas Schoch | commons.wikimedia.org
Er werden veel onderzoeken gepubliceerd waar de geleerden van mening waren dat de kinderen die werden geboren als gevolg van deze verkrachtingen superieur waren aan de Herero's, maar nog altijd inferieur aan het Arische ras. Hitler las deze onderzoeken tijdens zijn gevangenschap van 1923 t/m 1925. Daarop volgde zijn boek Mein Kampf dat werd gepubliceerd in 1925.
Het aantal mensen dat werd vermoord zijn schrikbarend: van de 100,000 personen die er waren voordat de Duitsers de boel koloniseerden, waren er in 1907 nog maar ongeveer 15,000 overlevenden.
Veel historici van deze tijd menen dat het vermoorden van de volkeren in Namibië door Duitsers de eerste genocide is in de 20ste eeuw. Geen enkel land erkende dit ooit officieel, zelfs niet door het nabije Zuid-Afrika dat op de hoogte was van de slachtingen die werden verricht tussen 1904 en 1907 en ook niet door Duitsland.
De Herero's van vandaag is een volk zonder verleden, zonder gerechtigheid voor de duizenden omgekomen burgers die opkwamen voor hun land en vrijheid.
