Hartweefsel maken van spinaziebladeren: deze techniek kan een ommekeer teweegbrengen in transplantatiechirurgie

Binnen de discipline van de regeneratieve geneeskunde wordt er al enige tijd gewerkt aan het maken van menselijk weefsel waarbij er gebruik wordt gemaakt van het zogenaamde bio-inkt (een stof waarmee de basis kan worden gemaakt waarop cellen kunnen worden gereproduceerd die kunnen aanhechten en zich verspreiden). Daarnaast heb je natuurlijk 3D-printers waar natuurlijk al een tijdje aan gewerkt wordt, maar het nabootsen van minuscule bloedvaten vormt al een tijd lang een obstakel in de weefseltechnieken. Nu is een groep wetenschappers erin geslaagd een oplossing te vinden met spinaziebladen.

via news.nationalgeographic.com

WORCESTER POLYTECHNIC INSTITUTE

Het onderzoek is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Biomaterials. Joshua Gershlak van het Worcester Polytechnic Institute in Masachussets geeft uitleg:"Het is heel moeilijk om aderbanen na te bootsen zonder dat er in de (omliggende) weefsels atrofie plaatsvindt en dat deze dan afsterven.
In de wetenschap dat planten ook een nauw vatenstelsel hebben waardoor er water en voedingstoffen wordt aangevoerd, zelfs in de verste uithoeken van de bladeren, hebben de onderzoekers bedacht om deze banen te gebruiken om het systeem van menselijke bloedvaten na te maken. Hoe dan? Door een blad spinazie zo aan te passen en de cellen ervan te verwijderen dat alleen het 'celluloseskelet' overblijft.
Cellulose is een polysacharide dat op biologisch niveau kan aanhaken. Deze meervoudige suiker is al eerder toegepast in dit onderzoeksgebied zoals bijvoorbeeld in bot- en kraakbeengeneratie." Dit wetende heeft het team een blad met cellulose in een vloeistof gedoopt die vol levende menselijke cellen zat. Deze cellen begonnen zich direct te vermeerderen op dit blad en ook rondom het verfijnde vatennetwerk van de spinazie. Toen dit eenmaal in een soort van minihart met vaten veranderde hebben de onderzoekers het ingespoten met vloeistoffen en microscopisch kleine bolletjes. Daarmee toonden ze aan dat het mogelijk is om een echt systeem van bloedvaten op te zetten.

Het laatste doel van dit onderzoek is dat ze hartweefsel kunnen maken dat kan worden geïmplanteerd in mensen die een hartinfarct hebben gehad of bij mensen die een aandoening hebben waardoor de hartspier niet normaal kan samentrekken.
Een ander interessant ding is als deze methode wordt gebruikt op verschillende soorten planten dat het ook mogelijk is om andere soorten weefsel dan hartweefsel te kunnen repareren. Denk bijvoorbeeld aan houtcellen die je kan gebruiken om botweefsel te repareren.
"Er is nog veel werk te doen, maar de resultaten die tot nu toe zijn behaald zijn veelbelovend." Wij kunnen niet wachten op het moment dat we weer iets van hen horen.