Een moeder waarschuwt ouders wanneer zij naar IKEA gaan met de kinderen en waar ze op moeten letten
Diandra Toyos is een moeder uit Californië die haar kinderen het ergste heeft kunnen besparen. Ze was naar IKEA gegaan om dingen te kopen toen ze ineens een naar voorgevoel kreeg. Ze voelde 't aan haar water, maar Diandra besloot om haar instinct te volgen en keek ze om zich heen. Ze merkte dat enkele mensensmokkelaars het op haar en haar kinderen hadden gemunt.
Nadat Diandra het gelukt was om weg te komen besloot ze het verhaal te delen op social media.
Ze was naar IKEA gegaan om samen met haar moeder een bank uit te kiezen. Ze had haar dochtertje van vier, haar zoontje van anderhalf en haar twee maanden oude zoontje bij zich. De kleintjes waren aan het spelen en sprongen van een bank af wanneer ze een goedgeklede man zag van middelbare leeftijd die zich langzaam aan begaf richting de banken liep terwijl hij onoplettend naar hen keek.
Hij gaf zijn vibe door aan Diandra die hem in de gaten begon te houden. Wat eerst alleen een voorgevoel was veranderde in argwaan toen zij en haar kinderen ergens anders heengingen, want hij zette plots het ding neer dat hij aan het bekijken was en volgde hen. Erger nog, de moeder van Diandra merkte dat de man niet alleen was, er was ook een twintigjarige man bij hem die de ruimte inglipte waar de kinderen waren. Erg bang dat ze waren begonnen ze te lopen zonder te stoppen en hielden ze de kinderen dichtbij zich. Uiteindelijk kwamen ze bij de beveiliger uit aan wie ze het verhaal vertelden.
Diandra wil met haar verhaal 4 dingen onder de aandacht brengen die kunnen helpen bij het identificeren van mensen met slechte bedoelingen.
1. Die mannen waren daar niet om te kopen, ze deden alsof: ze pakten zijdelings wat dingetjes zo nu en dan, maar hun doel was om in de buurt te blijven van de kinderen.
2. Ze waren alleen. Ze wachtten op niemand: geen vrouw, zoon of vriend. Ze waren alleen en gingen het contact met anderen uit de weg (Toen Diandra naar de man lachtte voordat hij doorhad wat er gebeurde, keek hij meteen weg).
3. Ze gingen goed gekleed maar zo anders dat je ze niet uit elkaar zou kunnen houden, het leek niet alsof ze er vaak kwamen.
4. Het gedeelte waar zij rondhingen was dicht in de buurt van een nooduitgang, zodat ze de kinderen mee zouden kunnen nemen en wegkomen.
Diandra sluit haar verhaal af door te zeggen hoe belangrijk het is om op te blijven letten als je met je kinderen op stap gaat en waarde hechten aan je intuïtie en voorgevoel. Tenslotte zegt ze: "Geloof in dat gevoel in je onderbuik, hij zit er niet voor niets."
