Een groep onderzoekers is erin geslaagd om de bron van de ziekte Alzheimer te vinden
Nog nooit eerder was Alzheimer zo diepgaand onderzocht. De studie werd uitgevoerd door een Italiaans onderzoeksteam dat bestaat uit verschillende experts van nationale instellingen te Rome, waaronder die van de Faculteit Biomedische Wetenschappen. Deze onderzoekers hebben aangetoond hoe de vorsingen tot nu toe steeds op het verkeerde hersengebied waren gericht. Er werd eerst altijd gedacht dat de ziekte ontstond in de hippocampus, in de cellen daar om het beter te zeggen, maar nu heeft dit onderzoeksteam gezien dat dit niet het geval is.
via Nature
De hippocampus is betrokken bij geheugenverlies dat een van de belangrijkste symptomen is van de ziekte; daarom werd de focus van het onderzoek hierop gelegd.
De veroorzaker van de ziekte moet worden gevonden in het gebied van de hersenen dat dopamine aanmaakt, een fundamenteel onderdeel voor een goede communicatie tussen neuronen. Anders zouden veel dingen niet eens gedaan kunnen worden.
De onderzoekers verklaren hoe de celdood het slecht functioneren van de hippocampus in de hand werkt: tot op heden zijn geheugenverlies en een slecht werkend kortetermijngeheugen toegeschreven aan een beschadigde hippocampus. Geen enkel onderzoek had echter aangetoond dat de cellen daarin waren afgestorven. Alles laat zich verklaren doordat dit nieuwe punt is bereikt. Het probleem is niet de hippocampus, maar het zogenaamde ventrale tegmentale gebied.
Het ventrale tegmentale gebied valt lastig te onderzoeken daar het diep in het centraal zenuwstelsel zit.
Dit alles valt beter te begrijpen wanneer je het ziet als een domino-effect. De celdood die plaatsvind in het tegmentale gebied waar dopamine wordt aangemaakt voorkomt dat deze laatstgenoemde stof terecht kan komen in de hippocampus. Zo ontstaat er dus geheugenverlies.
De eerste verschijnselen van de ziekte zijn te duiden middels een afsterven van de cellen in het tegmentale gebied en niet in de hippocampus. Daarom zal het dus in de toekomst mogelijk zijn om ver van tevoren de aandoening te identificeren.
De ontdekking is ook onderbouwd door een labtest die is uitgevoerd op cavia's. Een aantal zijn behandeld met twee middelen die reageren op de dopamineproductie en in beide gevallen is er een compleet herstel van het gehuegen waargenomen oftewel een ommekeer in het ziekteverloop van Alzheimer.
Deze ontdekking die is gedaan door de Italianen brengt ook twee symptomen onder de aandacht die de belletjes moeten laten rinkelen, maar die tot nu toe zijn onderschat, namelijk stemmingswisselingen en depressie. Het gebrek aan dopamine is ook verantwoordelijk voor deze twee factoren die vaak niet meegerekend worden in de diagnose van Alzheimer. Dus twee verschijnselen zouden het gevolg zijn van de ziekte maar duiden op de voortekenen.
De veelbelovende stappen die zijn gemaakt in het onderzoek lijken niet op te houden: er komt ook nog bij dat er een algemene behandeling kan worden bedacht die lijkt op die van Parkinson gezien het feit dat deze er bij deze ziekte ook cellen afsterven die dopamine produceren.
In tegenstelling tot wat je miscchien zal denken, is het onderzoek nog niet klaar. Nu zijn er tientallen onderzoekssporen af te gaan die moeten gecontroleerd op haalbaarheid. Het ontwikkelen van een medicijn dat Alzheimer volledig kan genezen is nog ver weg maar we hoeven de hoop niet te verliezen dat deze ziekte kan worden verslagen.
Deze studie is een belangrijke mijlpaal die het mogelijk maakt om Alzheimer te bestuderen als nooit tevoren!
