Vluchtelingencrisis: de fout die de ondergang van het romeinse rijk inluidde waar we iets van kunnen leren...

Er wordt gezegd dat geschiedenis zich herhaalt, dat gebeurtenissen voortdurend opnieuw plaatsvinden binnen het tijdsbestek van honderd jaar. Ook zegt men dat we moeten leren van onze fouten. Als je deze twee gegevens naast elkaar legt dan kom je tot de conclusie dat we meer aandacht zouden moeten besteden aan geschiedenisverhalen om te kunnen zien welke gebeurtenissen er in de toekomst gaan plaatsvinden, maar dat we dan goed beslagen ten ijs komen. Daarom komen wij met de reeks gebeurtenissen waarvan historici vinden dat die het einde inluidde van het Romeinse Rijk. Het begon allemaal met een grote volksverhuizing, die op zijn allerslechtst gemanaged werd... klinkt dat niet bekend?

via qz.com

De slechte beheersing van de migrantenstroom bracht het Romeinse Rijk op zijn knieën toen de Slag van Hadrianopolis plaatsvond.

In 376 v. Chr. begonnen de Hunnen, een volk dat gevestigd was in het gebied tussen het huidige Duitsland en de steppes van Centraal-Azië, Gothische steden in wat vandaag Oost-Europa is binnen te vallen. De Goten hadden besloten om hun thuisland te verlaten om te vluchten voor het geweld van de Hunnen en gingen naar de Romeinse nederzettingen, waar ook keizer Flavius Julius Valens woonde. De Goten vroegen asiel aan in Thracië nadat ze de Donau waren overgestoken met geïmproviseerde vlotten.

De Romeinen stelden zich op zoals ze altijd hadden gedaan met onbekende volkeren: ze begonnen direct met hen te romaniseren oftewel in te burgeren om te voorkomen dat er onderlinge conflicten zouden ontstaan. Goten kregen het Romeins burgerschap aangeboden in ruil voor het vervullen van de dienstplicht in het Romeinse leger dat een chronisch tekort aan mannen had. Als blijk van erkenning en broederschap bekeerde de Gothische koning zich zelfs tot het christendom. Alles bleek goed te gaan totdat de immigranten straatarm waren door een onvoorziene aanpassing van de afspraken. Om de Goten zo snel mogelijk te laten integreren met de rest van de gemeenschap kregen ze hulp van de keizer in de vorm van proviand en kleding. De soldaten bleken hoe dan ook corrupt te zijn en eigenden zich die goederen toe om die vervolgens zelf door te verkopen. De miserie van de Goten werd zo erg op een gegeven moment dat ze hun kinderen moesten verkopen als slaven en hondenvlees moesten eten.

De grote verschillen tussen de Goten en de Romeinen leidde gaandeweg tot een verslechtering van de relaties: de Goten werden steeds meer in de marge gedrukt en buitengesloten van elke activiteit. Dit stond haaks op wat was afgesproken tijdens het verzoek om asiel.

De spanningen die er waren mondden uit in een gewelddadige veldslag op 9 augustus in het jaar 378 v. Chr. waar niet alleen de Romeinse keizer zich geen overwinnaar mocht noemen, maar dat hij zonder tegenstoot moest accepteren dat er een onafhankelijke migrantengemeenschap zou komen in zijn territorium.

Van deze historische gebeurtenis kunnen we verschillende dingen meenemen in de beschouwing van de feiten die vandaag plaatsvinden. We kunnen vaststellen dat buitensluiten en weigeren niet leidt tot een situatie van vreedzaam samenleven. Laten we hopen dat de gebeurtenissen die het einde betekenden van het Romeinse Rijk opnieuw zullen plaatsvinden.