Het Lebensbornprogramma was een experiment van de Nazi's dat als doel had het ras te zuiveren
De Tweede Wereldoorlog is een zwarte bladzijde voor de mensheid door alle verschrikkingen; het geweld en het machtsmisbruik dat in die jaren heeft plaatsgevonden is nog veel erger dan al die doden op het slagveld en de slachtoffers door nucleaire bommen (op zich al genoeg om de rillingen op je rug van te krijgen).
Het Derde Rijk voerde veel experimenten uit op mensen en dieren, veel daarvan waren ongekend wreed. Van de vele plannen die Nazi-Duitsland had, was er een plan waarover niet veel gepraat wordt, het is geen onderwerp in geschiedenisboeken of schoollessen, namelijk het Lebensbornproject.
Het Lebensbornproject was niet in directe zin gewelddadig maar droeg wel de kern van rassenwaanzin in zich dat het Derde Rijk kenmerkte. Het begrip "Lebensborn" betekent levensbron. Het doel van het programma was om het aantal geboortes van "pure" baby's toe te laten nemen door middel van een selectie van vrouwen (die "zo Arisch mogelijk waren") die vervolgens werden geïnsemineerd.
Moeders bleven anoniem tijdens de zwangerschap en werden naar een veilige omgeving gebracht waar ze de zwangerschapsperiode zonder problemen konden doorlopen. Wanneer de baby eenmaal geboren was dan besliste de organisatie of de moeder het mocht of houden of dat het geadopteerd moest worden.
Het programma werd ook ingevoerd in bezette gebieden gedurende de oorlog, alleen al in Noorwegen werden er twaalfduizend van deze kinderen geboren in deze centra. Deze kinderen werden slecht behandeld aan het eind van de oorlog. De vrouwen die werden uitgekozen voor het programma moesten aantonen dat ze Arische afstammelingen waren en als zij aan de eisen voldeden dan werden zij gekoppeld aan SS-officieren en werd hen financiële steun en een goede behandeling beloofd.
Doordat een groot deel van het materiaal van het Lebensbornprogramma is vernietigt is er niet veel bekend over andere details over de situatie en is het ook niet bekend of vrouwen werden gedwongen of dat ze keuzevrijheid hadden. Het is mogelijk dat enkelen van hen deze weg kozen in een poging om de Nazibezetting te overleven, zich niet ervan bewust zijnde dat ze hun kinderen hadden moeten gaan opgeven.
Ondanks dat deze praktijken op het eerste gezicht niet gewelddadig lijken, zijn ze wel verstoken van enige betekenis en doen ze een van de waardevolste dingen in het leven geweld aan, namelijk het ontstaan van leven.
