Zonder dat iedereen het wist, verzamelde deze bescheiden conciërge een fortuin en gebruikte het om na zijn dood liefdadigheid te doen
Ronald James Read is overleden in 2014 op 92-jarige leeftijd. Zijn familie hield van hem en hij werd gewaardeerd door de mensen die hem kenden. Maar met zijn overlijden is er ook een zaak aan het licht gekomen die iedereen toch wel verraste.
Read was de eerste in het gezin die zijn diploma haalde in 1940 en sindsdien heeft hij altijd bescheiden baantjes gehad (conciërge, schoonmaker). Er werd daarom aangenomen dat hij altijd beperkte economische speelruimte heeft gehad. Maar Read heeft een talent verborgen gehouden waarmee hij zijn persoonlijke liefdadigheidsmissie kon voltooien.
via reformer.com
Een sober levende weldoener
Read stond bij iedereen bekend als een eenvoudige man en lette er altijd op alleen het broodnodige te kopen. Daarom gaf hij altijd de indruk een lastige financiële situatie te hebben. Soms gebeurde het hem wel eens dat mensen hem aanboden om zijn ontbijt te betalen of voor hem handschoenen en een muts te regelen voor in de winter. Na zijn dood op 2 juni 2014 deden zijn familie en de begunstigden van zijn testament een ongelofelijke ontdekking: in de loop der jaren had Read een vermogen opgebouwd bestaande uit aandelen en vastgoed dat op een waarde van acht miljoen euro werd geschat, een bedrag waar ieders mond van openviel. Maar wat die man heeft gedaan met zijn geld maakt het echt indrukwekkend.
De begunstigden
YouTube/Brattleboro Memorial Hospital
Read heeft op schrift laten stellen dat het grootste deel van zijn vermogen met name aan twee instellingen in het stadje Brattleboro moest worden geschonken (Vermont), namelijk de Brooks Memorial Library en het Brattleboro Memorial Hospital. Naar de eerste is 1,2 miljoen dollar gegaan en naar het ziekenhuis is 4,8 miljoen gegaan. In beide gevallen waren het de grootste donaties die ze ooit hebben mogen ontvangen. De rest ging naar naar zijn familie. Laurie Rowell, zijn advocaat heeft ook laten weten dat niemand ervan op de hoogte was, Ronald Read had echt investeerderstalent. Zelfs zijn familie was er niet van op de hoogte dat hij inzicht in de markten had. Ze wisten alleen maar dat hij vroeger wel eens wat had geïnvesteerd en dat hij graag de Wall Street Journal las...
De keuze voor de donaties is gevallen op plekken waar Ronald graag naartoe ging, hij had daar goeie vrienden die hem zijn dagen als weduwnaar door hielpen komen.
