De grillen van een kind met één vraag stoppen: de methode van deze moeder kan voor velen nuttig zijn

Voor kinderen zorgen kan soms erg lastig zijn, zeker wanneer ze erg jong zijn. Zie je de fase voor je waarin elk moment een goede gelegenheid is voor hen om te beginnen met krijsen? Ouders worden zwaar op de proef gesteld wanneer het moment daar is om hun kind tot de orde te roepen, wanneer alles zo zonder reden lijkt te gebeuren. De oplossing voor de "doodgewone tirade" is niet berispen, straffen of onverschillig gaan lopen doen, dit leidt echter alleen tot meer boosheid bij hen. Ook al lijkt het misschien onmogelijk om te sturen, er is echter wel iets te doen aan dit gedrag, en dat weten we dankzij een ervaring van een moeder die door middel van een simpele vraag erachter kwam hoe ze een tierend kind weer rustig kon krijgen.

via aleteia.org

De vraag die weer rust brengt

Deze moeder weet nog heel goed wanneer haar dochtertje om alles en op elk moment vervelend begon te doen. In haar geval begon haar dochtertje zich zo te gedragen toen ze net naar school ging, maar over het algemeen is er niet precies een tijdsvak aan te duiden wanneer zulk gedrag de kop op steekt.

De psycholoog van de school heeft deze moeder een handje geholpen door het advies te geven dat ze met het stellen van een simpele vraag moest proberen haar dochtertje weer tot bedaren te brengen. Het geheim is om kinderen ertoe te bewegen dat ze gaan nadenken over hun gedrag en hoe weinig het betekent. De vraag die je kinderen moet stellen die om wat voor reden dan ook stennis zijn gaan schoppen is:"Is dit een groot, klein, of niet zo'n groot probleem?" Hoewel kinderen erg klein zijn kunnen ze wel de ernst onderscheiden van problemen en zijn dus in staat om een antwoord te geven.

Het gaat echter nog verder: neem het antwoord van kinderen serieus, wat dat dan ook moge zijn. Maak het duidelijk dat grote problemen NIET opgelost kunnen worden, dat er over minder grote problemen meer moet worden nagedacht en kleine probleempjes direct opgelost kunnen worden. Kinderen zullen zelf wel begrijpen waar ze mee te maken hebben op basis van het feit of er wel of niet een oplossing gevonden kan worden. Geef hen de tijd om zelf te bedenken wat de beste reactie is door ze niet op te jagen of de woorden uit de mond te halen. Het zal in het begin een moeilijk pad zijn om te bewandelen, maar kinderen kunnen zich het eigen maken binnen korte tijd.

Deze moeder laat weten dat ze direct voordeel behaalde uit deze benaderingswijze. Op een dag begon haar dochtertje hysterisch te huilen omdat haar lievelingsbroek niet in de kast lag. Deze hing nog aan de lijn te drogen. Toen ze begon met huilen vroeg haar moeder: "Alice is dit een groot, niet zo groot, of een klein probleem?" Nadat haar dochtertje had gezegd dat ze zich druk maakte om niets, vroeg haar moeder wat dan de beste oplossing was. Zonder twijfelen zei ze dat ze een andere broek kon dragen en dat ze haar lievelingsbroek een dag later ook wel kon dragen.

Ouders geven vaak de reactie die het verkeerdst is zoals boos worden, onnodig straffen of zich onverschillig tonen. Niets van dit alles levert iets op en kan alleen maar meer opstandigheid en aandachtzoekerij in de hand werken.

Maken jullie als ouders ook de fase door waarin ze beginnen te krijsen of ken je ouders die het een beetje zat zijn? Raad hen dan deze manier van benaderen aan; een simpele vraag die je kunt stellen aan de volwassenen van morgen.