Het is bekend wie de moeder is van renaissancegenie Leonardo da Vinci

Lange tijd was de identiteit van Leonardo da Vinci's moeder een onzeker geschiedkundig gegeven dat experts en betrokkenen bezighield. De vrouw die het kind op de wereld zette dat het symbool zou worden voor de wetenschappelijke Renaissance was van lage komaf en trouwde om die reden nooit de rijke Piero da Vinci. De kleine Leonardo groeide dus op in een gezin zoals we dat vandaag ook hebben: samen met de familie van zijn vader en diens vrouwen.

via theguardian.com

Caterina

Dominio pubblico/Wikimedia

Volgens de onderzoeken die Martin Kemp (docent geschiedenis aan Oxford University) gedaan heeft in de archieven van de plaatsen Florence en Vinci* werd Leonardo da Vinci verwekt tegen het einde van het jaar 1451 toen notaris Piero da Firenze onderweg was. Op de weg naar huis leerde de man een dame kennen van wie Kemp denkt dat ze Caterina di Meo Lippi is, een zestienjarige van bescheiden komaf.

Het samenkomen van een rijke en ontwikkelde notaris met een verweesde boerin mocht absoluut niet officieel de boeken in gaan en daarom groeide Leonardo niet op met zijn moeder. Volgens Kemp kreeg ze een bruidsschat die haar in staat stelde om een andere man te trouwen terwijl Leonardo werd grootgebracht door de familie van zijn vader en zijn eerste vrouw Albiera Giovanni Amadori, die liefdevol voor hem zorgde.

Om voor de hand liggende redenen zijn er dus niet veel gegevens over de moeder van Leonardo en over zijn familie, maar door enkele onderzoeken die zijn gedaan naar de vingerafdrukken van de kunstenaar geloven experts dat de vrouw roots had in het Midden-Oosten. Van haar weten we uiteindelijk alleen dat ze samenwoonde met haar oma en broer en boerin was.

Wat Piero betreft , zijn vader, hij trouwde in de loop der jaren wel vier keer en kreeg in totaal twaalf kinderen (Leonardo niet meegerekend). Het bewijs uit de geschiedenis wat er nu is getuigt van een man die volgens velen oneerlijk was, een profiteur die zich met name had toegelegd op de hofmakerij, waarvoor zoon Leonardo een zekere afkeur koesterde.

*De theorie wordt uit de doeken gedaan in een tekst met de titel:  "Mona Lisa: The People and the Painting", onder de redactie van Kemp en Giuseppe Pallanti.