Op deze foto's die aan de vlammen zijn ontkomen staan Iraanse vrouwen van 70 jaar geleden

Isfahan is een stad in Iran en heeft meer dan anderhalf miljoen inwoners. De foto's in het boek Portrait Photographs From Isfahan: Faces in Transition 1920-1950 zijn hier grotendeels gemaakt en is geschreven door Parisa Damandan. Zij is afgestudeerd aan de universiteit van Teheran en is gek op de geschiedenis van haar land. Door middel van deze oude foto's kunnen we kennismaken met een heel ander Iran dan dat we dat vandaag kennen: een florerend land, vrouwen die vrij zijn om hun gezichten en lichamen te tonen, blije gezichten en op geen enkele manier gedwongen door een geloof dat in sommige situaties veel te indringend is, zoals dat het geval is sinds 1979, het jaar van de Iraanse Revolutie.

Het boek van Parisa Damandan verhaalt over het leven in het Iraanse stadje door middel van de gezichten van de mensen die er woonden.

Heel bijzonder zijn de reeks foto's van vrouwen in die tijd, anders dan de Iraanse vrouwen van vandaag.

De foto's zijn van de periode 1920-1950.

Het boek en de foto's die erin staan zijn een belangrijke geschiedenisbron omdat de foto's zo zeldzaam zijn.

Nadat de Islamitische Republiek werd opgericht in Iran werden vele bewijzen van het leven van voor de Revolutie van 1979 verbrand.

Op de brandstapel kwamen boeken, films, foto's terecht. Daardoor zijn dit soort foto's nu echt een schat.

Vanaf 1979 ging alles drastisch veranderen in Iran. Vrouwen werden meteen verplicht om de Hijab te dragen.

De foto's waar je hen kon zien met blote huid werden verboden en verbrand.

Enkele mensen die albums of negatieven in hun bezit hadden besloten ze te verbergen in kelders of ze te begraven.

Het speurwerk dat door Parisa is verricht was bijzonder lastig want in veel gevallen wisten de jongere generaties totaal niet dat deze foto's bestonden.

De fotografe heeft er meer dan 10 jaar over gedaan om materiaal te verzamelen.

Aan het einde van de opdracht zat ze met enorme hoeveelheid aan foto's, elke foto had zijn verhaal.

Je kunt verschillende vrouwen zien in verschillende soorten kleding, traditioneel of modern.

Ook Poolse vluchtelingen die op de vlucht zijn voor de Nazi's staan op de foto.

In het boek is er ook een serie over mannen en de kleren die toen in de mode was, altijd luxe zoals de Oosterse mode dat wil.

Deze foto's vertellen je iets over een tijdperk dat er niet meer is, weggeveegd door een strenge, opdringerige en erg gesloten cultuur.

Er was twee jaar voor nodig (van 1978 tot aan februari van 1979) om het gezicht van Iran te veranderen.

We mogen niet vergeten hoe mooi deze plek is!