De manier waarop we met kinderen praten is sterk van invloed op hun toekomst
Naarmate we opgroeien en langzaam volwassen worden, raken we steeds verder verwijderd van het gezichtspunt van het kind: in korte tijd kunnen we de gevoeligheid, het belang van spelen en communiceren van kinderen herinneren en benaderen we hen als kleine volwassenen. Verkeerder dan dit kan het niet, want steeds meer onderzoeken tonen aan dat de manier waarop grote mensen zich verhouden tot kinderen bepalend kan zijn van eventuele gedrags- en relationele problemen.
Heb je ooit nagedacht over de manier hoe je met je kinderen praat, of met kinderen in het algemeen? Deze video kan een beginnetje zijn...
Deze video, die gemaakt is door een school in Atlanta laat zien wat een kind hoort dat leeft in een wereld met volwassenen die niet willen praten, of beter gezegd, niet op de meest geschikte manier praten.
De video begint bij een jongetje dat in de bus stapt, blij om aan de schooldag te beginnen. Door de slechtgehumeurde buschauffeur raakt hij meteen sip omdat hij voor zijn vriendelijke glimlach alleen wegwuivend gebaar krijgt. Op school hetzelfde verhaal: leraren en medewerkers hebben geen zin om even een praatje te maken met de leerlingen, die zich beseffen dat ze geen interactie kunnen aangaan met de wereld van volwassenen. De ontevredenheid hierover komt eruit tijdens de lesses. Hij is niet geconcentreerd, hij is boos, en heeft geen reden om daar te blijven om te luisteren naar wat de lerares zegt. Hij vindt de manier waarop volwassenen zich gedragen niet fijn en wil daar niets mee te maken hebben.
In het tweede deel van de video verandert alles. Het jongetje begint weer aan de dag met hetzelfde enthousiasme en dit keer wordt dat gedeeld door alle volwassenen met wie hij die dag te maken krijgt. Hij let meer op tijdens de lessen en in het algemeen is hij meer bereid om interactie te hebben met de wereld.
Waarom het belangrijk is om op de juiste manier met kinderen te praten: ze moeten de wil om naar school te gaan niet verliezen en hun enthousiasme om te leren wordt daarmee ondersteund.
Woorden hebben een groot effect op kinderen. Opvoeders kunnen kinderen leren beter te zijn, beter hun best te doen en minder egoïstisch te zijn, door alleen woorden goed te gebruiken.
Als we altijd op een negatieve manier met onze kinderen praten, dan laten we hen weten dat ze slordig zijn, stout, of als we te veel schreeuwen, dat we ze dan straffen en bang maken, dan zullen ze geloven dat zij degenen zijn die fout zitten, niet hun gedrag. Ze nemen de kritiek in zich op, maken het zich dan eigen, waardoor het zelfvertrouwen dat ze in zichzelf hebben, zakt.
Als de toon en het woordgebruik daarentegen positief is buiten datgene wat we hen willen zeggen, laten we aan hen ook weten welk vertrouwen we in hen hebben. Alleen in zo'n omgeving waar het aangenaam en veilig is, zal een kind de juiste dosis zelfvertrouwen opbouwen waardoor hij zonder problemen kan laten zien en weten wie het is.
We moeten dus niet vergeten hoe belangrijk woorden zijn als het op kinderen aankomt. De dingen die wij zeggen hebben vaak een grote impact op hen, en wat zij zeggen mag op geen enkele wijze worden genegeerd of worden onderdrukt door het "egoïsme" dat vaak de boventoon voert in volwassenen.
