De ogen van haat: de geschiedenis achter deze foto waar je koude rillingen van krijgt
Wie niet weet wie hij is, Alfred Eisenstaedt was een duitse fotograaf, genaturaliseerd amerikaan uit 1900 (hij stierf in 1995), auteur van de beroemde foto van de kus op Time Square op de dag van de Amerikaanse overwinning tegen Japan (15 augustus 1945).
Werkend voor het agentschap LIFE, fotografeerde Eisenstaedt het dagelijks leven en leidende figuren van nazi-Duitsland, en dit bracht hem in 1933 tot een ontmoeting met Joseph Goebbels: uit deze ontmoeting ontstond een gedenkwaardige foto dat het symbool zou worden van een pagina van onze geschiedenis.
(boven, een portretfoto van Alfred Eisenstaedt)
Het was de fotograaf zelf die over deze episode vertelde: hij was de nationaal-socialistische hiërarch tegengekomen die aan een tafel in een hotel in Genève zat, en hij wilde wat foto's van hem nemen.
Op de eerste foto's heeft Goebbels een uitdrukking die we bijna joviaal konden noemen, zoals je kunt zien op de volgende foto, die net op dat moment was gemaakt.
Maar niet veel later veranderde de atmosfeer radicaal.
Alfred Eisenstaedt
Zodra Goebbels erachter kwam dat Eisenstaedt Joods was, veranderde er iets. Waarschijnlijk had één van zijn medewerkers de achternaam van de fotograaf onthuld, waardoor de man gemakkelijk zijn afkomst afleidde. Op dat moment wendde hij zich tot de lens met een blik vol minachting waardoor hij de bijnaam "De ogen van haat" kreeg.
Alfred Eisenstaedt
Het resultaat is een angstaanjagende foto die een gevoel, een man maar ook een heel tijdperk vertelt, tijdens welke miljoenen Joden werden geëlimineerd volgens een plan, om de woorden van Goebbels zelf te gebruiken, "die barbaars, maar volledig verdiend was".
We willen het verhaal van deze foto afsluiten met de woorden van Eisenstaedt zelf:
"Ik liep naar de tafel en fotografeerde Goebbels. Het was vreselijk. Hij keek op en keek me vol haat aan. Het resultaat was echter een nog krachtigere foto.
Hij keek me aan met die boze ogen en wachtte tot ik weg zou gaan. Maar ik bewoog niet. Als ik een camera in mijn hand heb, ken ik geen angst".
