11 mysterieuze objecten uit de oudheid waar experts hun hoofd over breken
De mens, als een rationeel schepsel wat hij is en wat hij belijdt te zijn, neigt ernaar om alles wat hem omringt te rationaliseren, met het risico dat hij het magische van deze wereld verliest: de historische feiten die zich gedurende de millennia hebben voorgedaan, zijn bestudeerd, geanalyseerd en gerangschikt op een tijdlijn die de logische opeenvolging van gebeurtenissen vaststelt. Toch lijkt de geschiedenis zich vaak niet in zo'n rigide schema als een rechte lijn te willen invoegen en dwingt de mens zijn structuur en zijn werk te heroverwegen. De feiten die volgen, zijn echte hoofdbrekens voor de experts en laten een ander verleden zien dan hoe de mens het heeft vastgesteld.
Juwelen van Quimbaya, IV-VII eeuw v.Chr.
De beschaving van Quimbaya bevolkte Zuid-Amerika in de periode van de 4e tot de 7e eeuw voor Christus: ze staan vooral bekend om hun ongelooflijke vermogen om metalen te bewerken, met name goud, waarvan we vandaag de dag nog steeds de getuigenissen hebben dankzij talrijke fijn versierde voorwerpen.
Degenen die op de experts de meeste indruk hebben gemaakt hebben een vorm die sterk lijkt op moderne vliegtuigen: dit is niet alles, sommige van deze bizarre vormen, indien correct gelanceerd, kunnen een vrij rechte vlucht nemen die suggereert dat deze functie niet willekeurig is.
Velen beweren dat de Quimbaya eenvoudig vogels en insecten wilden reproduceren, maar gezien hun kenmerken, is het gemakkelijk om te denken dat deze oude beschaving ervaring kan hebben gehad met vliegmachines.
Schijf van schilfersteen, 3100-300 v. Chr.
Deze archeologische vondst werd gevonden in een belangrijke Egyptische archeologische vindplaats: het is gemaakt van steen, om precies te zijn van schilfersteen, en heeft een heel bijzondere vorm, maar niet ongebruikelijk voor Egyptenaren. Deze beschaving creëerde regelmatig voorwerpen van dit type voor de meest uiteenlopende doeleinden. Wat de schijf betreft, zijn de experts druk bezig geweest om het nut ervan te vinden: de meest geaccrediteerde theorie is die van een olielamp: in het midden bevindt zich een gat, alsof het aan het uiteinde van een paal zou worden geplaatst, en de andere elementen zouden worden gebruikt om een in olie ondergedompelde pit vast te houden.
Ijzeren pilaar van Delhi, ongeveer 415 na Chr.
In Delhi, India, bevindt zich deze volledig uit ijzer bestaande pilaar van 7 meter hoog: de eigenaardigheid die het karakteriseert, is het feit dat het, hoewel het al 1600 jaar aan lucht is blootgesteld, geen roest vertoont, of in ieder geval zijn er maar een paar geoxideerde gedeeltes. Dit laat ons denken aan een ongelooflijk vermogen van de oude Indiase ambachtslieden om ijzer te winnen en te bewerken: sommige recente studies veronderstellen dat de weerstand tegen het oxidatieproces te wijten is aan de hoge zuiverheid van het gebruikte ijzer en de hoge aanwezigheid van fosfor, wat heeft bijgedragen tot de vorming van een zeer dunne beschermende laag die het materiaal tegen roest beschermt.
De schijf van Nebra, ongeveer 1600 v. Chr.
Deze gouden en bronzen schijf dateert uit de bronstijd en toont duidelijk astronomische elementen, zoals de sterren, de halve maan en een zon (of misschien een volle maan). Het wordt beschouwd als de oudste afbeelding van de hemel en wetenschappers hebben ontdekt dat de voorzieningen die op de schijf worden beschreven exact overeenkomen met twee dagen in het bijzonder: 10 maart en 17 oktober. Men denkt dat de schijf een hulpmiddel is om de boeren te herinneren aan de belangrijkste werkzaamheden, de verwerking van het land en de oogst.
De seismoscoop van Zhang Hang, 132 na Chr.
Het is bekend dat deze vondst is gecreëerd door de Chinese uitvinder Zhang Hang om de bewegingen van de bodem te onderzoeken. Deskundigen vinden het heel interessant omdat het een echte seismograaf is die al 1571 jaar de Jean de Hautefeuille heeft geanticipeerd.
Dit apparaat signaleerde het begin van een aardschok door bronzen ballen van de kop van de draken (er zijn er 8) te laten vallen in de lichamen van de padden die op de grond waren geplaatst. Om de nauwkeurigheid van de opsporing te vergroten, werden de draken verbonden met een interne slinger: hierdoor kon ook de richting van de beweging worden begrepen op basis van de gevallen ballen.
Het mechanisme van Antikythera , 150-100 v. Chr.
Dit voorwerp werd in 1901 gevonden van een wrak dat bij het Griekse eiland Antikythera was gezonken. Voor geleerden is het de eerste rekenmachine in de geschiedenis omdat het in staat lijkt te zijn om veel berekeningen uit te voeren met een bijna onmogelijke precisie voor die tijd: het werd gebruikt om maanfasen, de equinoxen, de duur van de maanden en de bewegingen van de destijds vijf bekende planeten te berekenen
De kamers en gangen in de piramides van Gizeh
Moderne onderzoeksinstrumenten hebben een meer diepgaande studie van de mysterieuze site van de piramides van Gizeh mogelijk gemaakt: hoewel veel vragen tot op de dag van vandaag onbeantwoord blijven, zijn er vele andere ontdekkingen en veronderstellingen naar voren gekomen. Binnen de piramide van Cheops zijn kamers, gangen en verbindingen gevonden waarvan de doelen nog ontdekt moeten worden. Veel onderzoekers benadrukken echter de eigenaardigheid van deze piramide vergeleken met alle andere aanwezigen in Egypte: de perfectie van de muren en plafonds en de wanden zonder enige inscriptie of schildering, doen denken aan een ander doel van die tunnels, waarvan we echter nog te weinig weten.
Schijf van Festo, ongeveer 1700 v. Chr.
Deze vondst werd aan het licht gebracht in 1908, vlakbij het eiland Kreta. De bijzonderheid van dit voorwerp is de ongelooflijke precisie waarmee de symbolen op de terracottaschijf zijn afgedrukt, om precies in het midden te eindigen en een zeer nauwkeurig spiraalpatroon te volgen. De symbolen zijn nog steeds onbekend omdat ze op geen ander schrift voor of na de creatie lijken. Verder suggereert het aantal symbolen (45 symbolen voor in totaal 241 karakters) een syllabische en geen alfabetische schrijfwijze. Het geheim van deze schijf blijft nog volledig onbekend.
Batterij uit Bagdad, 247 V. Chr. - 224 na Chr.
Deze voorwerpen bestaan uit een terracotta pot van 13 cm hoog, waarbinnen zich een koperen cilinder bevindt, die op zijn beurt een ijzeren staaf bevat. De verscheidenheid aan gebruikte materialen suggereert een zeer specifiek doel, evenals een zeer onverwachte kennis van het materiaal. De onderzoekers veronderstelden dat het voorwerp werkte als een batterij: door koper en ijzer in contact te brengen met een elektrolytische oplossing (dat citroensap, azijn of druivensap kan zijn) wordt een zeer zwakke spanning gegenereerd. Degenen die scheikunde en natuurkunde kennen, weten dat dit allemaal teruggaat tot het galvanisatieproces: de oude bevolking van Perzië heeft deze voorwerpen misschien gebruikt om de zilveren juwelen te bedekken met een gouden patina, zoals inderdaad wordt bevestigd door de analyse van enkele kostbare voorwerpen uit dezelfde periode.
Vergrootglas van Nimud, 750-710 v. Chr.
Dit vergrootglas werd in 1850 gevonden in een gebied gelegen in het moderne Irak: de eigenaardigheid van dit glas is het feit dat het een vergrotingskracht bezit die voor die tijd ondenkbaar was. Het doel ervan is zeer onzeker; velen beweren dat het een duidelijk bewijs is van het bestaan van voorwerpen die vergelijkbaar zijn met telescopen, wat de extreme nauwkeurigheid van oude astronomische kennis zou rechtvaardigen. Volgens anderen is het slechts een decoratief element van een iets groters, nog niet gevonden, voorwerp.
Romeinse dodecaëder, II-III na Chr.
Er zijn talloze van deze voorwerpen gevonden, dodecaëders met 12 vijfhoekige vlakken, met een gat in het midden. Ze dateren allemaal uit de tweede en derde eeuw na Chr., maar hun functie blijft een mysterie.
