Het moeilijke leven van immigranten in New York, gevat in foto's van eind 19e eeuw
Fotograaf Jacob Riis werd geboren in een groot Deens gezin en was ongeveer twintig jaar oud toen hij naar de metropool New York emigreerde, samen met duizenden andere wanhopigen. De begintijd in de stad zoals wel is voor te stellen, was allesbehalve makkelijk. Te midden van verval en geweld leefden de immigranten hutjemutje in krotten en noodonderkomens, waar de wet van de sterkste gold. Hygiëne en voedsel was altijd ontoereikend.
Na heel verschillende baantjes te hebben gehad, waaronder fokker en boer, kwam de definitieve omslag voor Riis in zijn epos en veranderde deze in een droom met een happy end. Hij ging namelijk aan het werk als journalist bij het persagentschap New York Press Association.
Al direct toonde hij aan dat hij behoorlijk goed was in het grijpen van kansen en sferen en gebeurtenissen kon omschrijven, dat tot uiting kwam in zijn werk als verslaggever bij het gerechtsgebouw van de stad. Het was echter door de kennismaking met fotografie dat hij zijn aantrekkingskracht die hij voelde jegens de journalistiek kon uitdrukken. Vooral door zijn eerdere ervaring als immigrant en bezitsloze kon Riis, (hierboven op de foto) heel goed vertellen over de omstandigheden van de immigranten in de Nieuwe Wereld.
De fotograaf ging terug naar de plaatsen waar hij ooit langdurig had gewoond en verbleef hij daar talloze nachten en dagen in de krottenwijken om het leven van de immigranten vast te leggen. Een bijzonderheid van zijn werk, dat hem als fotograaf ook een plekje in de geschiedenis van de fotografiekunst opleverde, was dat hij de flitser kon gebruiken, iets wat toen in die tijd nog heel erg onbekend was. Hierdoor kon Riis het leven van de mensen 's nachts vastleggen en zijn lens richten op de tedere intimiteit in gezinnen maar tegelijkertijd ook op de misère waarin zij leefden.
Bij zijn activiteiten als humanistisch fotograaf, waarmee hij een allesdoordringende maar toch tedere blik wierp op het leven van de allerarmsten, kwam de technologie hem nog eens te hulp en wel in 1888 met de introductie van een polaroidcamera van Kodak, die veel kleiner en onopvallender was dan de klassieke grote fotografietoestellen.
Via zijn foto's wordt er een licht geschenen op een wereld die voor de klassen die het beter af hebben, altijd wel een beetje onbekend is gebleven en ook wel 'het leven van de andere helft' werd genoemd om de strikte scheiding te onderstrepen tussen de miserabele omstandigheden van de immigranten en de wolkenkrabbers die ontsproten, slechts op korte afstand bij hen vandaan.
Zijn foto's werden later verzameld in een volume getiteld 'How the Other Half Lives: Studies Among the Tenements of New York, en is verkrijgbaar op Amazon.
Door dit boek kon Riis vertellen over hoe de immigranten leefden in de Big Apple, door aan iedereen de wanhoop en de sociale ongelijkheid te laten zien.
