Franca Viola, de eerste vrouw die weigerde te trouwen met degene die haar misbruikte om de eer te handhaven, en zich tegen het herstelhuwelijk keerde
De gewoonte om een zogenaamd herstelhuwelijk aan te gaan geldt al eeuwen in de wereld en gaat ervan uit dat trouwen met een vrouw die is verkracht, en dus is niet eerbaar is, een manier is om haar te behoeden voor een onzekere toekomst, van eenzaamheid, dat ze verstoten wordt (of afgezonderd moet leven!). In veel landen zijn deze praktijken heel goed mogelijk, in andere landen zijn ze bij wet verboden.
Het verhaal van Franca Viola, de Siciliaanse die slachtoffer werd van seksueel misbruik in de jaren zestig, zegt veel over de kwestie in Italië, waar het herstelhuwelijk officieel pas illegaal werd verklaard in 1981.
Zij was de eerste die ten overstaan van de hele Italiaanse natie in opstand kwam
Franca Viola werd geboren in januari 1948 in de stad Alcamo, in een gewoon boerengezin. Toen ze vijftien was, verloofde ze zich, met toestemming van haar ouders, met dorpsgenoot Filippo Melodia, lid van een welgestelde familie en neef van een maffiakopstuk uit de omgeving.
Toen de familie te weten kwam over de familiebanden van de jongen en na een aantal diefstallen die hij pleegde, besloot Franca's familie de verloving te beëindigen. De Melodia's waren hier niet blij mee, en Filippo al helemaal niet, die na een korte tijd in Duitsland te hebben geleefd, terugkeert in zijn geboortedorp en een reeks vandalistische daden begaat en met wapens bedreigingen maakt die vooral waren gericht tegen haar vader Bernardo Viola.
Op 26 december 1965 besluit Filippo Melodia dat hij, als hij wil krijgen wat hij wil, 'zijn' verloofde dus, het enige kan doen wat vele anderen al vóór hem hadden gedaan: hij ging samen met een groep vrienden naar het huis van Franca, slaan haar moeder, en en nemen haar dochter mee. Elf dagen lang houdt hij haar vast zonder eten. Na een week opsluiting misbruikt hij haar seksueel.
Op 6 januari lukt het de politie om eindelijk de plaats te ontdekken waar Franca werd vastgehouden en arresteren ze Filippo. Hij maakt zich niet al te druk, want hij wist dat hij met een herstelhuwelijk uit de gevangenis kon blijven en dat hij zijn meisje voor altijd zou hebben.
Maar Franca boog niet voor deze verschrikkelijke traditie. Met steun van haar familie, met name van haar vader, die een schadevergoeding eiste, wilde een proces. Maandenlang moest ze leven als een kluizenaar en kreeg ze vileine woorden naar het hoofd geslingerd door iedereen die haar een oneerbare vrouw vond, terwijl ze heen en weer werd gereden van Alcamo naar het gerechtsgebouw in Trapani. Zij liet zich echter niet ontmoedigen en was bij elke hoorzitting aanwezig en hoorde uiteindelijk het vonnis worden uitgesproken van 11 jaar gevangenis voor Filippo Melodia.
De moed van deze vrouw is het symbool voor de omwenteling van de manier waarop verkrachtingszaken worden behandeld, wat eerst werd beschouwd in Italië als morele schending en niet als een misdaad jegens iemands persoon. Het heeft echter nog 15 jaar geduurd voordat er wettelijk iets werd geregeld.
