Deze afbeelding verdwijnt als je er 20 seconden lang naar kijkt... en die je hersens in de war gooit
Neem even een paar minuutjes de tijd om te bevatten dat wat we met onze ogen zien, niet echt zou kunnen zijn wat we denken te zien en dat onze hersens het beeld vervormen. Geen paniek, we zinspelen niet op een of andere idiote samenzwering of op theorieën over parallelle werelden hoor, we willen gewoon laten zien hoe de menselijke hersenen werken.
Bekijk de onderstaande afbeelding een halve minuut lang, zonder je ogen te bewegen of ermee te knipperen.
Kijk een halve minuut naar het middelste gedeelte van de afbeelding, of net zolang totdat je alles langzaam ziet verdwijnen...
Zoals verwacht moet je de kleuren beetje bij beetje zien hebben verdwijnen, alsof iemand de helderheid op maximum had gezet. Je mag het zo vaak proberen als je wilt, het plaatje verandert niet, alleen datgene wat jij ziet.
Hoe kan dat? De 'schuld' ligt bij de hersenen en bij de manier hoe deze werken. Het optische effect dat je zo-even hebt gemerkt heet het Toxler-effect, vernoemd naar de Zwitserse natuurkundige die het effect voor het eerst beschreef.
De verklaring achter deze illusie is heel simpel, de hersenen gooien namelijk alles overboord wat ze niet nuttig vinden om zich te kunnen concentreren wat we belangrijk vinden en waar we ons op willen concentreren. Hoe beslissen hersenen wat ze wel en niet willen zien? Een van de voorwaarden is de verandering in de tijd, zo willen de hersenen vaak ook wel alles vervagen wat niet verandert, daarom lossen de kleuren in het plaatje op. Als je je focust op het midden dan beslist je brein dat vormen en kleuren niet bruikbaar zijn, dus worden deze vervangen door de kleur wit.
In dit geval lopen de kleuren ook nog eens in elkaar over en daardoor denken de hersenen des te meer dat het niet om iets belangrijks gaat.
Denk je dat we dus niet zulke perfecte machines zijn zoals we lijken te zijn? Allerminst!
Het Toxler-effect dient daarentegen als middel om snel weer de mate van concentratie te verversen wanneer er gelijksoortige variaties zijn. Als je bijvoorbeeld de weg oversteekt en op de hoek duikt er ineens een auto op? De hersenen pikt de variatie op en vernieuwt de concentratie.