Een architect doet er 38 jaar over om een maquette van het oude Rome te maken. Als je ernaar kijkt is het alsof je een sprong in de tijd maakt
Een van de strategieën waarmee Benito Mussolini probeerde om Italië meer aanzien te geven zodat het zich kon vergelijken met andere grote wereldmachten, was door grote gebouwen neer te zetten die nu nog her en der door Rome staan verspreid. Vandaag willen we je kennis laten maken met een bouwwerk dat ook zo ontzettend groot is, maar op dit moment niet is te zien, want het staat opgesloten in een museum in de Italiaanse hoofdstad dat al jaren wacht om te worden heropend. We hebben het over de versie van Rome uit de 4e eeuw v.Chr. in maquette. Hier zie je hoe Rome er, waarheidsgetrouw uitzag in de tijd van Constantijn de Eerste.
In 1933 gaf Mussolini de opdracht voor het maken van een maquette van het centrum van het Oude Rome aan de historicus-architect Italo Gismondi.
Het was een uiterst uitvoerig project dat hij ondanks dat toch kon presenteren tijdens de tentoonstelling Mostra Augustea della Romanità die werd gehouden in Rome in 1937.
In de jaren erna ging hij verder met het uitbreiden van de maquette en voegde steeds meer omringende delen toe om het centrum heen waar hij mee was begonnen.
Aan het einde van al de werkzaamheden had het werk een omvang van 17 bij 17 meter, bestond het volledig uit gipsmarmer en had het een schaal van 1:250.
Gismodi baseerde zijn werk ontzettend veel op de geschriften van de historicus Rodolfo Lanciani die in 1901 zijn onderzoeken naar de stad Rome publiceerde onder de naam Forma Urbis.
Wegen, bruggen, gebouwen, pleinen, monumenten en stegen: er ontbreekt werkelijk niets aan de maquette die het Rome van de 4 eeuw weergeeft.
De afgeronde maquette werd in 1955 overgedragen aan het Museo della Civiltà Romana (museum van Romeinse beschaving) dat werd geopend in de wijk EUR. Het museum is tegenwoordig gesloten in afwachting van herstelwerkzaamheden.
De maquette is een uniek werk in zijn genre, zowel om de grootte en rijkheid aan details als wel het historische belang dat het heeft, omdat het een doeltreffend middel is waarmee je gemakkelijk kunt voorstellen hoe Rome eruitzag toen Keizer Constantijn leefde.
