Het echte verhaal van Sneeuwwitje verloopt heel anders dan zoals wij het kennen. Dit is de oorspronkelijke versie van het sprookje
Het is onmogelijk dat je het sprookje Sneewwitje en de zeven dwergen niet kent. Beroemd is de tekenfilmversie van Disney uit 1937. Maar daarvoor werd het verhaal van de gebroeders Grimm nog bekend. In de collectieve verbeelding is Sneeuwwitje een verhaal dat je aan kinderen laat zien of vertelt aan hen, maar oorspronkelijk bevatte het verhaal onderdelen die niet echt geschikt waren voor de kleintjes, zelfs volwassenen kregen er de rillingen van. Lees hier de gebeurtenissen waarbij Sneeuwwitje en de andere hoofdrolspelers in het oorspronkelijke verhaal bij betrokken waren.
Het verhaal dat we allemaal kennen is de filmversie geproduceerd door Disney uit 1937.
Het sprookje geschreven door de gebroeders Grimm stamt uit het jaar 1857, waarvan de tekenfilm behoorlijk wat dingen heeft overgenomen. Zo overlijdt de moeder van Sneeuwwitje in beide versies vroegtijdig en besluit haar vader een nieuwe vrouw te nemen om ervoor te zorgen dat zij weer een moederfiguur heeft. De nieuwe koningin blijkt echter gemeen, ijdel en heetgebakerd te zijn, vooral als de Pratende Spiegel haar zei dat niet zij, maar Sneeuwwitje de mooiste was in het land. Groen van jaloezie beveelt ze een jager om het meisje te vermoorden en dat hij haar lever en hart moet laten zien als bewijs dat hij haar heeft gedood. De jager, die vertederd raakt door de goedheid van de jongedame bedondert de koningin en brengt haar de organen van een zwijn en bevrijdt Sneeuwwitje uit het bos.
Zowel als in de film als in de uitgave van 1857 door de gebroeders Grimm, ontmoet Sneeuwwitje nu de zeven dwergen als ze zich verstopt in hun huis op zoek naar een schuilplaats. Er hangt een vriendschappelijke, gezellige sfeer, men is behulpzaam en lijkt alles gladjes te verlopen totdat de Spiegel de naam verklapt van het meisje aan de koningin, die er zo achterkomt dat ze is bedonderd.
De koningin besluit dat ze de moord op Sneeuwwitje voor haar eigen rekening zal nemen: vergeleken met de film, waarin de koningin zich verkleedt als oude verkoopster die haar de giftige appel geeft, doet de koningin in het boek van 1857 twee extra pogingen. Bij de eerste probeert ze een riem om het middel van Sneeuwwitje strak te trekken om ervoor te zorgen dat ze flauwvalt en bij de tweede poging geeft ze haar een giftige kam cadeau. Pas na de twee mislukkingen besluit de koningin het te proberen met de vergiftigde appel.
Nadat Sneeuwwitje de appel heeft gegeten gebeurt het dat, zowel in het boek als in de film, Sneeuwwitje in een toestand van schijndood terechtkomt. Tijdens deze toestand wordt zij in een kristallen doodskist gelegd in het bos. In het boek, vooraf aan de verwachte kus van de prins, gebeurt er iets vreemds. De prins geeft zijn bediende de opdracht om de kist naar zijn kasteel te brengen zodat hij het witte gezichtje van Sneeuwwitje zowel 's nachts als overdag kan bekijken. De bediende blijft met zijn voet steken achter de wortel van een boom en laat de kist vallen in een gat, waardoor Sneeuwwitje door elkaar geschudt wordt en de vergiftigde appel uitspuugt. Sneeuwwitje wordt wakker, de twee worden verliefd en organiseren de bruiloft waar ook de gemene koningin voor wordt uitgenodigd.
Anders dan in de film wordt in het boek van 1857, het einde beschreven van de koningin die wordt gedwongen om ijzeren schoenen te dragen die in het vuur hebben gelegen en dat zij moet dansen tot zij erbij neervalt. In een andere versie wordt zij verjaagd uit het koninkrijk en achtergelaten in een gevangenis in het bos.
Het echte sprookje Sneeuwwitje is dus heel anders dan het sprookje dat wij kennen.
Het is bekend dat de gebroeders Grimm hun inspiratie haalden uit Duitse folklore, maar enkele deskundigen beweren dat de schrijvers voor het sprookje Sneeuwwitje ook mensen die echt bestaan hebben, erin hebben meegenomen.
Sneeuwwitje:
- Volgens onderzoeker Karl-Heinz Barthels is Sneeuwwitje identificeerbaar met Maria Sophia Margaretha Catharina von Erthal, geboren in Lohr in 1725, dochter van een magistraat in het keurvostendom van Saksen. De magistraat, wiens vrouw was overleden, hertrouwde met een vrouw die profiteerde van de positie van haar man om haar kinderen uit haar eerste huwelijk in een betere positie te brengen. Hij minachtte Maria zo dat hij haar op een keer achterliet in een bos, in de buurt van enkele mijnen waar kleine mensen of zelfs kinderen werkten die makkelijker in de uitgegraven holtes konden kruipen. Zij stierf aan de pokken en door de afkeer die de stadsgenoten hadden voor zijn nieuwe vrouw, werd de gebeurtenis een soort van sprookje. Het kasteel van de Von Erthals kan vandaag worden bezocht en kan je daar de Pratende Spiegel zien, en een geluidsspeeltje horen dat de zinnen nazegt van degene die ervoor staat.
- Volgens Eckhard Sander daarentegen was Sneeuwwitje Margaretha von Waldeck die in 1533 in Brussel werd geboren. Zij zou een liefdesrelatie hebben gehad met Filips II van Spanje; een relatie die het hof zou hebben gedwarsboomd ten gunste van gearrangeerde huwelijken. Deze relatie werd mogelijk gemaakt door de vele mijnen die in het bezit was van de graaf van Spanje, de vader van Filips en daarnaast de heks, die straf uitdeelde door vergiftigd fruit te geven aan mensen, die er vervolgens buikpijn van kregen.
Welke van de vele versies van Sneeuwwitje vind je het leukst?
