Deze vrouw en haar drie dochters hebben een mutatie in hun genen waardoor hun haar sneller groeit dan ooit is waargenomen
We zeggen het maar meteen: als je het niet in je genen hebt, dan kan je je haar voor de rest van je leven laten groeien, maar nooit zal het zo lang worden als het haar van Tere Lynn Russell en haar drie dochters.
Deze moeder, met een haarlengte van bijna 190 centimeter, heeft een genetisch bepaalde aandoening die drie van haar vier dochters hebben geërfd, waardoor ze hun haar buitengewoon snel zien groeien, oftewel zelfs dubbel zo snel als normaal.
Dit zijn Tere Lynn en haar kinderen Callan, Cendalyn en Chesney.
De levenscyclus van ons haar bestaat uit drie fasen: de groeifase, rustfase en uitvalfase. De groeifase kan variëren tussen twee en tien jaar, en bepaalt de maximale lengte die je met je haardos kunt bereiken, ook wanneer je je voorstelt (of probeert) je haar nooit te knippen. Bij de Lynn-dames lijkt deze groeifase veel langer te duren.
Dat ze dit hebben, betekent nog dit zij problemen hebben met hun gezondheid, integendeel!
Het enige echte nadeel van al dat lange haar hebben zoals Raponsje is dat als je niet oplet, dat het dan overal en nergens vast kan blijven zitten of dat iemand erop gaat staan, zoals mama Tere Lynn dat soms overkomt. Zij heeft absoluut het langste haar van iedereen in het gezin.
De kinderen hebben van hun bijzonderheid een spelletje gemaakt en een manier om de band met elkaar versterken...
Maar wat voor hen vaste prik is, is voor experts wetenschappelijk gezien interessant.
Onderzoekers zien in de transcriptiefactor Lhx2 de mogelijke bepaler van de productie en reproductie van haar. Er zijn echter nog veel dingen niet duidelijk van de mechanismen die de haargroei bepalen, maar vooral de mechanismen die de haargroei belemmeren; daarom kan verder onderzoek naar de genen van de Russells onderzoekers helpen zodat zij mensen die last hebben van kaalheid en haaruitval kunnen helpen.
Echt iets bijzonders dat je maar kunt hebben, vind je ook niet?
Bronnen:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2851574/
https://goo.gl/Nevfoy
