6 “schadelijke" uitdrukkingen die we niet tegen onze kinderen moeten zeggen om hun zelfrespect niet te schaden
Omgaan met kinderen is moeilijk, vooral wanneer je je zelfbeheersing verliest. Door stress, tijdtekort en de andere problemen die vaak voorkomen bij moderne gezinnen, kan het in de band tussen ouder en kind ontbreken aan geduld en meegaandheid, die eerder een centrale rol zouden moeten spelen. Een van de gevolgen is dat er tegen kleine kinderen zinnen worden gezegd die zeer schadelijk zijn waardoor de ontwikkeling en de vertrouwensband in gevaar kan komen. Zinnen met gif die in ieder geval zouden moeten worden vermeden of hooguit worden hersteld met een even ingrijpende 'herstelpoging'.
- "Je bent net zoals je moeder/vader"
Deze zin raakt kinderen op meerdere fronten, vooral omdat er de minachting in zit die de ene ouder voelt voor de ander. Daarnaast ook omdat ouders alles zijn voor kinderen en wanneer eerstgenoemden naar beneden worden gehaald (ook als maar een dit doet), geeft dit een heel onprettig gevoel. De integriteit van het gezin moet worden behouden, en mogen kinderen nooit met iets worden vergeleken met iets dat niet prettig is. - "Om zoiets als dit huil je niet"
Wie mag bepalen waar je nou wel om mag huilen en waarvoor niet? Iedereen heeft een andere reden om te huilen, en om dan te horen dat je dat niet zou mogen doen, geeft het gevoel dat je anders bent en dat je niet voldoet. Kinderen moeten zich vrij kunnen voelen om te huilen, om zijn emoties op iedere andere manier uit te drukken en moeten zij ervan verzekerd zijn dat ouders hun begrijpen, of tenminste proberen dat te doen. - "Hoe kan het toch dat jouw broertje altijd sneller is dan jij?"
Iemand vergelijken met een ander is altijd dodelijk, omdat deze vergelijkingen zijn gebaseerd op ongegronde conclusies. Ieder is zoals hij is, en om vooraf al gaan in te delen slaat helemaal nergens op. Einstein zei "Als je een vis zou beoordelen op zijn vermogen om in bomen te klimmen, dan zal hij zijn hele leven denken dat hij dom is". Ook positieve vergelijkingen zijn slecht: "Jij bent hier beter in dan je broertje", "Je bent de beste van de klas" geven een verdraaid beeld van de realiteit. - "Als je je zo gedraagt ben je mijn kind niet meer"
Moeder en vader zijn zowat het hele universum voor een kind. Wanneer deze garantie op de tocht kan komen te staan door hoe het zich gedraagt, kan het een soort van onzekerheid gaan krijgen in de dingen die het doet: door de angst dat het eigenhandig de beschermende bubbel van het gezin kapot kan maken, zal het gevoel dat niemand vertrouwen in hem/haar heeft, heel sterk zijn. - "Ik laat je achter en neem een kind dat beter is dan jij"
Verlaten worden is een van de ergste nachtmerries voor kinderen. Wanneer ouders zelf degenen zijn die laten merken dat deze mogelijkheid een realiteit kan worden, leven kinderen voortdurend in een staat van angst. Er kunnen verschillende en tegengestelde reacties zijn die voort kunnen vloeien uit deze angst. Je kan woede of opstandigheid verwachten, of een onwilligheid bij plannen, om het even wat voor een plannen, want er is altijd de angst om verlaten te worden. - "Je doet dit omdat je niet van mij houdt"
Als er iets waar kinderen echt zeker van kunnen zijn is het de liefde die ze voelen voor papa en mama. Als hieraan wordt getwijfeld dan is het net alsof je totale verwarring zaait bij kinderen. Verwarring die ook een stempel zou kunnen gaan drukken op andere relatievormen.
