6 zeer beroemde standbeelden die stiekem aspecten hebben die moeilijk zijn te ontcijferen
Een gegeven dat veel grote beeldhouwers met elkaar gemeen hebben is dat ze over hun werk denken als een wezen dat ze gaan onthullen, dat verstopt zit in een blok steen, omgeven door overbodig materiaal dat het verstikt en waarvan het de taak is van de kunstenaar dit te verwijderen, Een gedachte die hetzelfde is als het beeld de wil te geven om iets te vertellen; een verhaal dat aan de kunstenaar is om te vertellen, om vervolgens daarna het kunstwerk er zelf over te 'laten praten' met de toeschouwer. Echter wordt dit verhaal niet altijd begrepen door degene die ernaar kijkt en erover nadenkt, want heel vaak kunnen belangrijke details aan onze aandacht ontsnappen.
Hier volgen enkele beroemde voorbeelden van standbeelden die een mysterie in zich hebben dat moeilijk is te ontcijferen.
1. "De gesluierde Vestaalse Maagd" door Raffaele Monti (halverwege de 19e eeuw)
Terwijl je kijkt naar dit standbeeld, krijg je zin om tegen de sluier aan te blazen om te kijken of je het kan zien bewegen. Dit bijzonder realistische effect is verkregen door gebruik te maken van twee lagen marmer, een transparantere laag, en een dikkere laag, die Monti heeft bewerkt door langs de rand te beitelen die deze lagen scheidt.
2. De Augustus van Prima Porta (tussen 20 v.Chr. en 8 v.Chr.)
Unknown
Deze namaak van marmer van keizer Augustus is als voorbeeld genomen van hoe beelden van toen - maar ook gebouwen - uit de Griekse en Romeinse tijd eigenlijk beschilderd waren. Een hele hoop kleuren die door de tijd verloren zijn gegaan.
3. '' The Little Mermaid '' door Edvard Eriksen (1913)
Het verhaal dat de Zeemeermin, het symbool van Kopenhagen, ons wil vertellen, en dat niet iedereen kent, is het vandalisme waar zij op verschillende momenten het slachtoffer van is geworden. In 1964 werd haar hoofd verwijderd en verdween dit voorgoed. In 1984 verwijderden twee vandalen haar rechterarm werd deze dagen later teruggegeven. In 1990 probeerde iemand opnieuw haar hoofd af te zagen. Het beeld werd toen vervangen met een kopie, maar in 1998 werd opnieuw haar hoofd erafgehaald en toen weer teruggegeven. Daarna is ze meerdere keren onder de verf komen te zitten en in 2003 werd ze zelfs van haar rots weggehaald!
4. "Moses" door Michelangelo Buonarroti (1513-1515)
De horens die je kunt zien zitten op het hoofd van dit heel beroemde beeld van Michelangelo zijn het resultaat van een verkeerde interpretatie van de bijbel. Het Hebreeuwse woord om "gloed" mee aan te geven, - een eigenschap die wordt gebruikt in Exodus om de profeet mee te beschrijven wanneer hij van de Sinaï naar beneden komt - kan ook 'horens' betekenen.
5. Nikè van Samothracië door Pythokritos (tussen 200 en 180 v.Chr.)
Nikè bleef eeuwenlang staan in het heiligdom van de Grote Goden van Samothrake en verdween toen op mysterieuze wijze om vervolgens in delen te worden teruggevonden, zoals we het beeld dus nu bewonderen. Bewonderen is het goed woord, want ondanks de mislukte pogingen om het hoofd en de armen te reconstrueren (delen van de handen zijn teruggevonden), het indrukwekkende beeld van de godin is perfect zoals het is, zonder dat daar nog iets aan hoeft te worden toegevoegd.
6. De David door Michelangelo Buonarroti (1501-1504)
De David van Michelangelo verbergt zijn imperfectie goed: hij kijkt een klein beetje scheel, een detail dat met opzet is aangebracht, ofwel zodat hij van beide kanten kon worden bekeken of gewoon omdat in de Oudheid scheelzien als een teken van schoonheid werd beschouwd.
