Dit is het verhaal van Alfred Nakache, de "Onoverwinnelijke zwemmer van Auschwitz"
Toen Alfred Nakache werd gearresteerd in 1943 was hij al een gevestigd zwemkampioen. Slechts een jaar eerder had hij het hoogtepunt van zijn carrière bereikt toen hij vijf titels bij de nationale Franse zwemkampioenschappen had gewonnen.
Hij was nog maar 28, maar hij had al een vrouw en kind, Paulie en Annie. De komst van de nazi's zette het leven van hem en dat van alle Franse inwoners van joodse oorsprong op zijn kop.
Groupe de recherche Achac/Youtube
Alfred werd geboren in Constantina in Algerije in 1915 als laatste van 11 broers. Zijn ouders zetten hem op zwemmen zodat hij iets aan zijn watervrees kon doen, en in 1933 op zijn 18e, was hij er zo goed overheen gekomen dat hij naar Frankrijk verhuisde met de droom om zwemmer te worden.
In de jaren die volgden begonnen de successen binnen te stromen en in de vroege jaren veertig regende het triomfen. Maar door de verslechtering van de politieke situatie werd hij gedwongen Parijs te verlaten en te verhuizen naar Toulouse. De sport 'is niet veilig' voor de nazi's en Jacques Cartonnet, een voormalig zwemmer en jeugdidool van Alfred en die in die tijd collaborateur van de nazi's was, zei hierover:
"Een joodse zwemmer kan Frankrijk niet vertegenwoordigen"
Groupe de recherche Achac/Youtube
Met de verhuizing naar Toulouse kon de arrestatie van hem en zijn gezin en de daarop volgende deportatie naar Auschwitz niet worden voorkomen. In januari 1944 toen hij net was aangekomen bij het concentratiekamp, werd hij gescheiden van vrouw en kind om ze vervolgens nooit meer te zien.
Hij is daar niet zo maar een gevangene. De nazi's weten wie hij is en ze dagen hem uit om in een brandveiligheidsbad te duiken en zwemmen om belachelijke dingen te doen als stenen van de bodem halen. 's Zomers en 's winters reageert Alfred op de provocaties door om meer duiken en zwemmen te vragen.
Groupe de recherche Achac/Youtube
In Auschwitz leert hij Primo Levi en Victor Perez kennen, een Tunesisch bokser, nog een andere sportman die slachtoffer is geworden van het regime. Het is met deze laatste dat Alfred, met de Sovjets die bijna aan de poorten staan te dringen van Auschwitz, begint aan de "Mars des doods" de wandelingen naar Buchenwald, de verschrikkelijke looptochten waarmee gevangenen gedurende de laatste maanden van het Derde Rijk werden verplaatst.
Ze vertrokken met 1368 man en er kwamen slechts 47 aan. Nakache haalde het, Perez niet.
Groupe de recherche Achac/Youtube
Toen de Geallieerden in april 1945 Buchenwald bevreidden, woog Alfred 40 kilo, vergeleken met de 80 kilo uit zijn vorige leven.
Het was echter een leven dat hij weer kon oppakken. Eenmaal terug in Toulouse, hadden ze het stedelijk zwembad naar hem vernoemd omdat ze dachten dat hij dood was. Dankzij zijn vriend Alex Janey raakte hij weer in vorm en ging hij weer meedoen aan wedstrijden en haalde het wereldrecord op de 3x100 meter in augustus 1946.
Groupe de recherche Achac/Youtube
Lange tijd ging hij naar het station van Toulouse op zoek naar informatie over zijn vrouw en dochter. Hij legde zich pas in 1950 neer bij hun overlijden en trouwde hij opnieuw. Hij begon met het lesgeven in zwemmen in Réunion, een Frans eiland in de Indische Oceaan.
Hij stierf in 1983 aan een infarct terwijl hij zijn dagelijkse kilometertje zwom.
Tegenwoordig zijn veel zwembaden in Frankrijk opgedragen aan de kampioen van Auschwitz waaronder eentje in Parijs en een in Toulouse.
