Nog nooit eerder heeft iemand zich met zoveel passie uitgesproken over het milieu

De felle discussie tussen Europese kolonisten en Oorspronkelijke Indianen heeft de geschiedenis van Amerika getekend, nog steeds eigenlijk, zowel voor de grove en groteske manier van spreken die er is gehanteerd als voor de twee uitgedragen opvattingen over de relatie tussen mens en milieu. Wat dit betreft stonden de partijen lijnrecht tegenover elkaar.

Er is 1854 een brief geschreven door "opperhoofd Seattle" van de stam Duwamish, waarmee hij een antwoord gaf op het schrijven van Amerikaanse president Franklin Pierce die met het voorstel was gekomen om een deel van het land van de indianen te kopen met de belofte dat hij een "reservaat" voor de inheemse bevolking zou oprichten.

Tot op de dag van vandaag wordt deze brief als een van de mooiste beschouwingen die ooit zijn gedaan over de natuur en het milieu.

Edward S. Curtis/Library of Congress

"De president uit Washington komt met het voorstel om ons land te kopen. Maar hoe kan je de lucht kopen of verkopen? Het land? We vinden het maar een raar idee. Als wij niet de frisse lucht bezitten, of het water dat glinstert in de zon, hoe kunnen jullie dat dan kopen?

Elk deel van dit land is heilig voor mijn volk. Elke schitterende dennennaald, elke zandrijke oever, elk hoekje mist in de schaduwrijke bossen, elke open plek en het gezoem van insecten. Allemaal is het heilig in het geheugen en in de belevenis van mijn volk.

Wij kennen het sap dat door de bomen stroomt, en het bloed dat door onze aderen stroomt. Wij zijn een deel van het land en het land is een deel van ons. De geurende bloemen zijn onze broeders. De beer, de raaf, de grote adelaar, dat zijn onze broeders. De berggraten, de groene prairie, de warmte van het paard en de mens, iedereen behoort tot dezelfde familie.

Het water dat glinstert in de beekjes is niet zo maar water, het is het bloed van onze voorvaderen. Als wij jou ons land verkopen, dat moet je niet vergeten dat het heilig is. Elke heldere weerspiegeling in het water van het meer vertellen gebeurtenissen en herinneringen van mijn volk. Het ruisende water is de stem van mijn vader z'n vader.

Rivieren zijn onze broeders, zij lessen onze dorst, vervoeren onze kano's en geven onze kinderen te eten. Je zou voor hen net zo aardig moeten zijn als je voor een broer zou zijn.

Als wij jou ons land verkopen, vergeet dan niet dat de lucht kostbaar is, dat het z'n ziel deelt met alles dat het in leven houdt. De wind, die onze grootvaders zijn eerste en ook laatste adem gaf. De wind die ook onze kinderen levenskracht geeft. Als we dus ons land verkopen, moet je het behouden alsof het heilig was, als een plaats waar de mens kan genieten van de wind, gezoet door de bloemen op de open vlakten.

Zal je onze kinderen leren wat wij de onze hebben geleerd? Dat de aarde onze moeder is? Wat de aarde overkomt zal ook alle kinderen van de aarde overkomen.

Dit is wat we weten, namelijk dat het land niet van de mens is, het is juist de mens die van het land is. Alle dingen zijn verbonden met elkaar zoals het bloed dat iedereen bindt. De mens is niet degene die het web van het leven heeft gesponnen, hij is nog maar net een draadje in dat geheel. Alles wat hij het web aandoet doet hij zichzelf aan.

Een ding weten we, namelijk dat onze God ook jouw God is. De aarde is kostbaar, haar beschadigen is als een belediging voor degenen die haar heeft geschapen.

We weten niet wat er morgen komen gaat. Wat er zal gebeuren wanneer alle bizons zullen zijn geveld en alle paarden getemd? Wat zal er gebeuren wanneer alle verborgen hoeken in het bos zullen zijn gevuld met mensen wanneer de heuvels zijn bezoedeld? Waar zullen de bomen zijn? Verdwenen! Waar is de adelaar? Verdwenen! Op dat moment zullen we stoppen met leven, en zullen we beginnen met overleven.

Wanneer de laatste roodhuid zal zijn verdwenen en zijn herinnering alleen de schim van een wolk zal zijn die over de prairie trekt, zullen deze bossen en stranden er nog zijn? Zal ergens de ziel van mijn volk nog zijn?

Wij houden van dit land zoals een pasgeborene houdt van zijn moeders kloppende hart. Dus als we je ons land verkopen, houdt er dan van zoals wij dat hebben gedaan. Zorg ervoor zoals wij dat hebben gedaan. Onthoud hoe de aarde was toen je haar kreeg. Bescherm haar en draag haar over aan je kinderen. En houdt van haar, zoals God van ons houdt.

Zoals wij deel uitmaken van de aarde, maak jij deel uit van de aarde. Zij is kostbaar voor ons, net als zij dat ook voor jou is. Een ding weten we - er bestaat een enkele God. Geen mens, ongeacht welke kleur van zijn huid, kan worden uitgesloten. In wezen, zijn wel allemaal broeders."