10 spectaculaire weersverschijnselen die je heel gemakkelijk aan zou kunnen zien voor iets bovennatuurlijks
In de natuur barst het van de fenomenen die we gauw zouden toeschrijven aan een hogere macht als we niet over de juiste middelen zouden beschikken om ze te interpreteren. Deze verschijnselen zijn zo spannend dat je wel gauw denkt dat er iets magisch achter zit. Maar, wetenschappers hebben op alles een antwoord, nou ja bijna dan, en maken ze ons duidelijk hoe groot het arsenaal aan mysterieuze verschijnselen van moeder natuur wel niet is!
Halo-effect
Heb je ooit wel eens een cirkel van licht rondom de maan, de zon of een andere sterke lichtbron gezien? Die cirkel is niets anders dan een halo, die op zijn beurt wordt veroorzaakt doordat het licht wordt gebroken door ijskristallen die zich in de hoge troposfeer bevinden. Het licht afkomstig van de lichtbron wordt eerst weerkaatst en vervolgens door kristallen opgedeeld in verschillende kleuren door kleurenschifting (hetzelfde gaat op voor regenbogen).
Glorie
Brocken Inaglory//Wikipedia Commons
Met glorie wordt een optisch verschijnsel bedoeld waarbij er ook weer sprake is van lichtbreking. Glorie (ook wel bekend als het Brockenspook) vindt plaats wanneer je een in een vliegtuig zit, op een hoge brug staat, op de top van een berg en je de zon in je rug hebt. Onder deze omstandigheden kan de toeschouwer zijn eigen schaduw naar beneden geprojecteerd zien, maar dan uitvergroot met een aureool eromheen met regenboogkleuren erin.
Het verschijnsel wordt veroorzaakt door licht dat vanuit aanwezige waterdruppels in de atmosfeer, reflecteert in de richting van de bron.
Sorry, je bent niet goddelijk gezegend of zo!
Lichtzuilen
Bij dit verschijnsel zijn er zuilen van licht waarneembaar die boven en onder een lichtbron opdoemen. Je kan dit bijvoorbeeld zien als je in de verte uitkijkt op een stad die is omgeven door duisternis.
Het fenomeen ontstaat doordat licht wordt verstoord door ijskristallen in de atmosfeer, die een platte en zeshoekige vorm moeten hebben om het verschijnen van lichtzuilen in de hand te werken. Des te groter het kristal, des te groter het weersverschijnsel is, of anders gezegd, de grootte van de lichtzuilen.
Bolbliksem
Joe Thomissen/Wikipedia Commons
Zoals de naam al doet vermoeden gaat het hier om een bolvormige opeenhoping van bliksem die duidelijk zichtbaar is in de luct. Er is weinig bekend over dit fenomeneen, net als de overige effecten die hun oorsprong hebben in de troposfeer. Degenen die het geluk hebben gehad dit te hebben gezien - het is namelijk zeldzaam - zeggen dat het heel kort duurde, maar dat het wel heel fel was.
Volgens de meest geloofwaardige theorie waarmee wordt getracht om het verschijnsel te verklaren, komt scheikunde en natuurkunde samen. Men denkt dat bolbliksem ontstaat wanneer een elektrische ontlading de aarde raakt en dat hierbij silicium vrijkomt. Silicium, dat mee wordt gevoerd door de wind, zou reageren op zuurstof waardoor lichtgevend plasma ontstaat.
Iriserende wolken
Dit fenomeen vindt plaats wanneer waterdruppels waar een wolk uit bestaat, ongeveer even groot zijn em wanneer de zon zich in de juiste positie bevindt. Het verschijnsel is zeer zeldzaam en is ook zo weer voorbij. De wolk hoeft alleen maar van vorm te veranderen of de zon hoeft een klein beetje verschuiven, en weg is het effect.
Sint-Elmsvuur
Het Sint-Elmsvuur wordt zo genoemd omdat dit er soms net zo uitziet als een vuur. En andere keren lijkt het op bliksem. Het manifesteert zich met een hele sterke gloed en heeft een blauwe of witte kleur en doet zich voor wanneer een puntig voorwerp een zeer sterk elektrisch veld doorkruist. Dit gebeurt vaak bij grote scheepsmasten, antennes en ook bij horens van vee.
Sneeuwrollers
Mocht je in een besneeuwd landschap staan, dan moet je niet denken dat deze sneeuwbal, rond en een gat in het midden, is gemaakt door iemand die niets beters te doen had. Het is moeder natuur zelf geweest die ze heeft gemaakt. Zij ontstaan wanneer een ijsdeeltje wordt meegevoerd door de wind en onderweg sneeuw en ander materiaal oppikt. Het gaat hier echter om een zeldzaam verschijnsel waarvoor exacte omstandigheden nodig zijn voordat dit kan plaatsvinden, zoals sneeuwtemperatuur en bepaalde eigenschappen van de ondergrond...
Mammatus
Binnen de meteorologie is een mammatus een bijzonder type onweerswolk. Hoe ze ontstaan is zeer complex, maar in wezen is hete opwaartse lucht erbij betrokken en gaat die tegen koude lucht in waardoor er van die ronde 'zakken' ontstaan die een kort leven beschoren zijn.
Luchtspiegeling
De luchtspiegeling is waarschijnlijk een van de beroemdste optische effecten. Deze optische illusie kan plaatsvinden in warme en in koude omgevingen. Over het algemeen ontstaat een weerspiegeling wanneer lichtstralen luchtlagen doorkruisen die een andere temperatuur hebben. Onder die omstandigheden ontstaat het beeld van voorwerpen in de verte, of voorwerpen die zelfs in de lucht hangen. Dit is het geval wanneer er in de verte in de woestijn een waterbron lijkt te zijn, maar dat eigenlijk niets meer is dan lucht die wordt weerspiegeld op het gloeiendhete zand. In dit geval spreek je van een neerwaartse luchtspiegeling.
Een ander soort luchtspiegeling (een opwaartse) doet zich voor in het hoge noorden in de vergezichten met zee en ijs. Er ontstaan op een zelfde soort manier nepbeelden van zaken aan de horizon die eigenlijk veel verder weg liggen. Groenland is zeer waarschijnlijk dankzij dit soort gezichtsbedrog ontdekt.
IJsstalactiet
Heb je ooit wel eens iets gehoord over ijspegels in zee? Deze ontstaan meestal in oceanen op de zuidpool in de winter en beginnen ze bij de laag ijs die het water bedekt.
In de winter, wanneer de temperatuur in de lucht verder daalt dan de watertemperatuur (dat -2°C moet zijn) dan komt het zeewater zover omhoog dat het 't bovenliggende ijs aanraakt en ontstaat er een soort dichte dauw die bevroren is, dat overigens veel te zout is om aan het blok ijs vast te gaan zitten. Deze dauw, rijp dus, zakt weer naar de bodem en laat het water eromheen bevriezen. Zodoende ontstaat er dus een holle ijsstaaf die snel groeit (30 cm per uur). In enkele gevallen kunnen ijsstalactieten ook de bodem bereiken en ook deze laten bevriezen.
Ze vormen echter geen gevaar voor boeten want ze zijn zeer breekbaar en kunnen ze bij de minste verstoring breken.
