Er is een nieuw mysterie rondom het Laatste Avondmaal: Er zijn edelstenen tevoorschijn gekomen op de kleren van de apostelen
Gezien de complexe geest van Leonardo da Vinci is het zeer waarschijnlijk dat zijn schilderijen veel meer symboliseren dan wat deskundigen hebben ontdekt in de jaren. Vooral Het laatste Avondmaal is een werk vol met raadsels, om te beginnen met het feit dat de meester koos voor een experimentele techniek om het mee te maken. Een techniek die duidelijk niet paste bij de vochtige omgeving waar het werk zich in bevindt. Wilde hij nou een kunstwerk van 'tijdelijke aard' maken dat door de tijd zonder pardon zou worden uitgewist?
De Italiaanse deskundige Elisabetta Sangalli heeft onlangs een ontdekking gedaan waarmee ze nog een raadselachtig aspect aan het licht heeft gebracht van het kunstwerk.
De ontdekking van de deskundige Elisabetta volgt na heel hard restauratiewerk dat twintig jaar heeft geduurd, en waardoor enkele details aan het licht zijn gekomen die door het slijten van de tand des des tijds zijn verborgen: er zijn op de kleren van de 12 apostelen groeven waargenomen die ooit plaats moesten bieden aan kleine edelstenen.
Het gaat hier om een detail dat heel belangrijk is voor de interpretatie van het kunstwerk en van het personage Leonardo da Vinci. Met deze ontdekking komt naar voren hoe diepgaand de kennis van de Meester was van de heilige boeken. De edelstenen komen overeen met de legendarische "Paradijselijke edelstenen" die meermaals in de bijbel voorkomen. Zij worden genoemd wanneer Moses een altaar bouwt aan de voet van de Sinaï, waar hij twaalf edelstenen op legt die overeenkomen met de twaalf stammen van Israël, om de afspraak tussen de mens en God te bezegelen.
In Het laatst avondmaal zou Leonardo aan iedere apostel edelstenen hebben gekoppeld en liet hij de eigenschappen van de steen overeenkomen met het karakter van de discipelen. Johannes heeft hij een "yahalom" toebedeeld, een diamant die staat voor een zuiver hart en dito geest, zoals de apostel die ook had. Voor Jezus koos Leonardo een smaragd, een symbool van vrede en wedergeboorte.
Je kan over deze ontdekking, net als over de rest van dit ondoorgrondelijke kunstwerk, nauwelijks zeggen dat deze klaar is. Integendeel, er wordt een nieuwe weg ingeslagen die nog helemaal moet worden bewandeld, en die zal moeten leiden tot een vollediger begrip van de kunstenaar en zijn werk.
Elisabetta Sangalli heeft een boek geschreven na haar ontdekking, getiteld Leonardo en de Twaalf Edelstenen van het paradijs welke door het Louvre is opgenomen in de catalogus van kunstpublicaties.
