Volgens onderzoek kan het schreeuwen naar kinderen hen gewelddadiger en vatbaarder maken voor depressies
Elke ouder die voor een klein kind moet zorgen kan je zeggen dat dit soms echt frustrerend kan zijn. Opvoedingsexperts benadrukken dat het nooit gepast is om te schreeuwen tegen kinderen, ondanks dat ze je zenuwen zwaar op de proef stellen. Volgens een onderzoek dat is gepubliceerd in het tijdschrift Child Development (Kinderen en hun ontwikkeling) kan voortdurend schreeuwen tegen kinderen een slopend effect op hen hebben dat te vergelijken is met de gevolgen die er zouden zijn na fysiek geweld.
Het resultaat van het onderzoek lijkt misschien overdreven, maar dit is wel de conclusie die getrokken wordt na wetenschappelijke onderzoeken. Uit diezelfde onderzoeken komt ook naar voren dat ouders niet gezagvoller lijken door te schreeuwen.
via healthline.com
Schreeuwen leidt niet tot meer gezag. In de ogen van kinderen ziet het eruit alsof je geen controle hebt en lijk je dus zwakker. Dit is slechts de tweede reden waarom je niet tegen kinderen moet schreeuwen, de eerste heeft vooral te maken met het mentale welzijn van de kinderen zelf.
Er werd vastgesteld dat kinderen die opgroeiden binnen een gezin waar er vaak een overdreven strenge toon wordt gehanteerd, meer kans hebben depressief te zijn en weinig zelfvertrouwen te hebben. Zij kunnen gedragsproblemen krijgen en angstaanvallen.
Denk aan een moment waarop je ouders je een enorme uitbrander hebben gegeven met een dreigende en luide toon. Kan jij je herinneren wat de reden was voor die reactie en wat ze tegen je hebben gezegd? Waarschijnlijk niet, omdat kinderen doodsbang zijn wanneer ze een ouder hun zelfbeheersing zien verliezen.
Ouders mogen nooit vergeten dat zij fysiek gezien groter zijn, dat zij kinderen liefde, onderdak en eten bieden. Met andere woorden alles wat kinderen nodig hebben om te overleven. Wanneer een ouder z'n zelfbeheersing verliest dan ontstaat er in het kind een pijnlijk onzekerheidsgevoel, alsof op dat moment alles wat voor hem of haar zeker is, zou verdwijnen.
Je moet natuurlijk wel schreeuwen tegen je kind als het gevaarlijk dichtbij een drukke verkeersweg komt. De vorm van schreeuwen die wij bedoelen is als dit wordt gedaan om te corrigeren.
Volgens Alan Kazdin, hoogleraar kinderpsychologie en kinderpsychiatrie aan de Yale-universiteit is schreeuwen geen opvoedingsstrategie, maar is het een uitlaatklep voor ouders. Het is niet effectief en zorgt het alleen maar voor moeilijkheden op sociaal en psychologisch vlak voor kinderen.
De vraag die je nu kan stellen is legitiem: kan het ook zonder schreeuwen af? Welke alternatieven zijn er?
Het lijkt misschien een cliché, maar het geheim is om verandering aan te brengen in een gewoonte: ga van schreeuwen over op praten. Je kunt aan je berispingen misschien een bepaalde vorm van humor toevoegen. Ze werken dan. Zelfs beter dan wanneer je 100% serieus bent. Daarnaast kan je leren goed gedrag te belonen. Volgens deze strategie moet je eerst benadrukken wat je kind goed heeft gedaan of laten zien dat je begrijpt waarom het zich zo heeft gedragen, voordat je overgaat op het 'berispen.'
In plaats van bijvoorbeeld te schreeuwen: "Niet het speelgoed afpakken van die jongen!" is het beter om je kind bij je te roepen en het te zeggen: "Ik weet dat je zulk speelgoed leuk vindt en dat jij dat ook graag hebben wilt, maar dit speelgoed is niet van jou. Vraag hem of je er gewoon eventjes mee mag spelen."
Je zal zien dat een akelige gewoonte als schreeuwen loslaten – alsof er geen andere manier zou zijn om de dialoog met je kind aan te gaan – uiteindelijk enorm gunstig gaat zijn voor je mentale welzijn en het groeiproces van je kind.
Bronnen:
- https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/cdev.12143
- https://www.nytimes.com/2018/09/05/well/family/why-you-should-stop-yelling-at-your-kids.html
