Waarom zijn we zo slechtgehumeurd wanneer we honger hebben? De wetenschap heeft een antwoord
Het menselijk lichaam faalt er nooit in om zichzelf te beheersen. Net als een perfecte machine, verstuurt het hele precieze alarmsignalen wanneer er iets niet in de haak is. Wij zijn vaak degene die deze signalen niet goed snappen.
Veel mensen hebben last van een slecht humeur wanneer zij honger hebben. Sommigen worden zelfs agressief. Waarom is er naast hongerigheid op hetzelfde moment vaak ook sprake van boosheid? Het antwoord is te achterhalen in de stofwisselingsprocessen die zich in ons afspelen wanneer we behoefte hebben aan eten.
Dat lege gevoel in je maag valt vaak samen met een daling van de bloedsuikerwaarden. Door een te laag glucosegehalte, suikers dus, worden sommige mensen gejaagd en agressief. Waarom gebeurt dit?
Je hersenen vatten een daling van je bloedsuikerspiegel als een levensbedreigende situatie. Hypoglycemie, de term waarmee een te lage glucosespiegel wordt aangeduid, kan ertoe leiden dat je flauwvalt en dat je glucose tot onder een bepaalde grens daalt.
Wanneer je honger hebt en een lage bloedsuikerspiegel hebt, kunnen zelfs de makkelijkste activiteiten moeilijk lijken. Zo zou het bijvoorbeeld lastig kunnen zijn je te kunnen concentreren, vloeiend praten of gewone bewegingen maken. Je ook aanpassen aan de door de maatschappij geaccepteerde en gehandhaafde regels kan ook niet meer zo vanzelf gaan.
Het menselijk lichaam stelt een mechanisme in werking zodat het kan overleven.
Honger en boosheid zijn reacties die worden gereguleerd door enkele gemeenschappelijke genen. Het neuropeptide Y is een van de dingen die door dit gen wordt aangemaakt. Deze stof wordt afgegeven door de hersenen wanneer je honger krijgt, maar is het ook zo dat mensen met een hoog gehalte aan Y-neuropeptiden vaker in grotere mate impulsieve agressiviteit vertonen.
Volgens onderzoekers wordt door agressiviteit de strijd van het zoeken naar eten aangedreven, als de beesten die we in de kern zijn. Want wat je hersenen betreft is woede aanwakkeren de snelste manier om een gevaarlijke situatie zoals een dalende bloedsuikerspiegel, op te lossen. Het is jammer dat dit niet geld voor de maatschappij waar we in leven, waar agressiviteit terecht wordt verboden.
Het is interessant hoe wij in wezen worden gedomineerd door de aard van het dierlijk instinct en hoe we tegelijkertijd een maatschappij hebben vormgegeven waarin zulke instincten worden genegeerd. Zijn wij mensen het resultaat van een pure tegenstelling?
