In 1972 voorspelde een geavanceerde computer de ineenstorting van de beschaving op aarde in 2040
Klimaatverandering is gaandeweg onderdeel gaan uitmaken van het dagelijks leven. Van louter een theorie die door weinigen werd gebezigd, is het niets anders dan de waarheid geworden. Maar dat het de verkeerde kant op zou gaan met de wereld was niet iets nieuws. Al in 1972 had de computer een toekomst voorspeld die niet zo goed was voor de planeet, maar was het idee dat je als mens regie had over het welzijn van de aarde slechts een fantasie.
Het slechte nieuws? De computer had het jaar 2040 aangewezen als het cruciale jaar, en de weg om daar te komen verschilt niet heel veel van de weg die we nu bewandelen.
via Express UK
Het was 1972 toen een groep wetenschappers, industriëlen en overheidsfunctionarissen vergaderden om met een compueter de duurzaamheidsmodellen voor de wereld te berekenen. Het team wilde uitvogelen hoe lang de wereld de bevolkinsgroei zou kunnen verdragen, (op basis van de gegevens die toen voor handen waren in die tijd). De variabelen die werden ingevoerd waren: voortschrijdende beschaving, bevolkingsgroei, vervuiling, beschikbare grondstoffen en kwaliteit van leven.
Het model werd niet in het leven geroepen om "exact te zijn", maar de gegevens die uit de berekening rolden daar viel weinig verkeerd aan te interpreteren: alle groei- en milieugrafieken van de aarde piekten in de jaren na 2000. Hierbij houden we geen rekening met het feit dat in die tijd klimaatveranderingen niet zo werden meegenomen zoals we dat nu zouden doen.
De computer zag 2020 als een beslissend jaar. De toestand van de planeet zou verslechteren tot een kritiek punt en zou de levenskwaliteitscurve rakelings tot de nul dalen. Alles zou gaandeweg erger worden tot het jaar 2040-50, toen de beschaving ophield met bestaan.
Het verhaal van het model uit 1972 gaat nog verder. In 2014 heeft onderzoeker Graham Turner de data bij de VN, bij het oceanografisch-meteorologisch instituut en andere instellingen verzameld om een actueler voorspellingsmodel in elkaar te zetten.
Turners bevindingen, gezien de nieuwe dara, laten zien dat de toekomst van de aarde merendeels blijft samenvallen met de toekomst die is berekend door de computer uit het jaar 1972 (en werd voornamelijk in een van zijn eigen versies het einde van de beschaving verschoven naar 2072."
"Ons onderzoek laat niet zien dat de aarde eindigt op een exact moment zoals de coimputer uit 1972 wel deed. Maar de conclusies die wij hebben getrokken zou wel de aanleiding ervoor moeten zijn om de alarmbellen te laten rinkelen. Het is onwaarschijnlijk dat ongebreidelde bevolkingsgroei door kan gaan tot 2100 zonder dat dit negatieve gevolgen heeft. Deze gevolgen zouden zich eerder kunnen voordoen dan voorspeld," aldus Turner.
Landen zijn afzonderlijk gezien nog ver verwijderd van het behalen van de klimaatdoelen die voor 2020 zijn gesteld tijdens de klimaatakkoorden. Het vergroeningsproces wordt nog steeds aangejaagd omwille van economisch belangen, en niet aangejaagd uit belang voor het welzijn van de aarde. Het is in deze tijd lastig om de doemvoorspellingen die door een computer in 1972 zijn gedaan, niet serieus te nemen.
