Er is ontdekt hoe muziek uit het Oude Griekenland klonk: als je ernaar luistert is het net alsof je een reis terug in de tijd maakt
Er was een hechte samenwerking voor nodig tussen musici, historici en wetenschappers om te kunnen ontdekken hoe de muziek in het oude Griekenland echt klonk. Er waren genoeg archeologische vondsten met daarop muziekpartituren, maar nog nooit was het mogelijk om te luisteren naar de muziek van dit volk uit de klassieke Oudheid. De instrumenten van tegenwoordig waren namelijk niet vergelijken met de instrumenten van toen en waren delen van de muziektheorie niet te begrijpen.
Onderzoeker Armand D'Angour van het Jesus College Oxford heeft de oudste partituur die beschikbaar is uit het Oude Griekenland geanalyseerd en kon hij een versie opnemen die het trouwst is aan de oorspronkelijke versie. Dankzij het werk van hem en de mensen waarmee hij samenwerkte kunnen we nu luisteren naar echte klassieke muziek.
De partituur in kwestie is Orestes door Euripides die zoals vele andere soortgelijke vondsten, enkele delen had waar geen kaas van te maken was. Wat totaal niet overeen bleek te komen met Westerse muziektheorie waren de kwarttoon-intervallen. Het raadsel werd opgelost door te spelen met het idee dat Griekse muziek was gebaseerd op akkoorden binnen dezelfde toonaard en dat de intervallen dus klonken als doorgangstonen.
Wat ook is ontcijferd zijn de de termen "sprong" en "klaagzang" die op de partituur staan en die dus aanwijzingen zouden moeten geven voor delen van het muziekstuk, een beetje zoals adagio en andante, bekend van moderne muziekpartituren.
Het gespeelde stuk is zo trouw als maar kan aan het origineel omdat ook de instrumenten die toen een rol speelden, ad hoc werden gereconstrueerd. De lier en de aulòs hebben een centrale rol. Dit laatste blaasinstrument produceerde een geluid dat lijkt op dat van een hobo. Het stuk werd uitgevoerd in het Ashmolean Museum te Oxford in juli 2017.
De video van het optreden kan je vergelijken met een een sprong terug in de tijd. Sluit je ogen en stel je voor dat je in een prachtig Grieks amfitheater zit...
