Narcistische ouders behandelen hun kinderen als eeuwige kinderen, en de gevolgen zijn niet positief
Iemand op een kinderlijkere manier behandelen dan zijn leeftijd vereist, is schadelijk, zowel wanneer het om een volwassene gaat als wanneer het een kind is. We hebben allemaal weleens ervaren wanneer iemand ons behandelde als een kind, en "lieverd" of "zoetje" tegen ons zeiden; we voelen ons incompetent, niet in staat om voor onszelf op te komen en we merken de opdringerigheid van degene die ons op die manier behandelt.
Iets soortgelijks gebeurt met kinderen: infantisering heeft negatieve gevolgen voor de ontwikkeling. Kinderen behandelen als eeuwig kleine en hulpeloze wezens is typerend voor narcistische ouders. Ze hebben het nodig dat hun kinderen afhankelijk van hen blijven, om zich gerealiseerd en belangrijk te voelen.
Het narcistische gedrag van een ouder kan min of meer duidelijk zijn; sommigen laten duidelijk zien dat ze willen dat hun kind klein blijft om voor hen te zorgen, zodat ze een doel in het leven hebben.
Anderen kunnen typische houdingen van narcisten vertonen, hoewel ze dat niet echt zijn; dat is bijvoorbeeld het geval van een moeder die, om 's ochtends tijd te sparen, de schoenen van haar dochter strikt, zelfs als ze in staat is om het zelf te doen. Aan de basis is er een legitieme reden, maar de consequenties die daaruit voortvloeien zijn hetzelfde.
Het kind dat narcistische ouders heeft, of zich op deze manier gedragen, voelt zich minder zelfstandig en is ervan overtuigd dat het voor de ouders normaal is om in te grijpen om dingen op de best mogelijke manier gedaan te krijgen. De toekomstige volwassene zal een zeer onzeker persoon zijn, geblokkeerd tegenover keuzes en die voortdurend goedkeuring van anderen zal vragen.
Een studie van de University of Southern Mississippi merkte op dat sommige kinderen die narcistisch gedrag vertoonden - geïmplementeerd om met gevoelens van zwakte en minderwaardigheid om te gaan - meer blootstonden aan opdringerige ouders die probeerden hen onder controle te houden door ze als kleine kinderen te behandelen. Dit suggereert dat de poging van de ouders om betrokken te blijven bij het leven van het kind - zelfs in de periode die kenmerkend is voor het zoeken naar onafhankelijkheid van adolescenten - verband houdt met de ontwikkeling van narcistische kenmerken, ook bij kinderen.
Narcisme kan van generatie op generatie worden "overgebracht"; ouders die de ontwikkeling van de onafhankelijkheid van hun kinderen niet accepteren, zullen nakomelingen voortbrengen die op hun beurt geloven dat dit de juiste manier is om kinderen groot te brengen.
De studie gaat in op de belangrijke vraag hoe groot de invloed is die ouders hebben op de ontwikkeling van het kind, wat mogelijk ook het leven van een volwassene markeert. Volgens de studie zullen de kinderen, in het specifieke geval van de narcistische houding, meer geneigd zijn om de ouders na te doen, in plaats van het schadelijke gedrag te herkennen.
Source:
