Een studie legt uit waarom mensen met een hoog IQ minder sociaal zijn
Er is een wetenschappelijke studie gepubliceerd die onderzoekt hoe bepaalde voorouderlijke behoeften het moderne gedrag kunnen beïnvloeden. In het bijzonder richt het onderzoek zich op de relatie tussen sociale sfeer en geluk. De resultaten toonden aan dat mensen met een hoger IQ liever in contact staan met slechts een paar mensen, of zelfs een eenzaam leven leiden. Om dit uit te leggen, hebben de onderzoekers die het onderzoek uitvoerden, Norman P. Li en Satoshi Kanazawa, verschillende verklaringen uitgewerkt en ook wat de "theorie van de savanne" wordt genoemd.
via onlinelibrary
De twee onderzoekers voerden een studie uit op ongeveer 15.000 personen tussen de 18 en 28 jaar oud, waaraan gevraagd werd in welke omgeving ze woonden (stad of land) en hoe tevreden ze waren. De twee vonden een verband tussen het IQ, het geluksniveau, de bevolkingsdichtheid en het aantal vriendschappen.
De studie wees uit dat mensen met een hoger IQ gelukkiger zijn als ze geen al te frequente sociale relaties hebben. Hoewel vrienden zeker een positief effect op stress kunnen hebben, lijken ze de perceptie van geluk en persoonlijke realisatie niet te beïnvloeden. Daarmee zeggen we natuurlijk niet dat heel sociale mensen niet erg intelligent zijn: het onderzoek bevat in feite enorme aantallen, en het heeft geen zin om van één geval specifieke conclusies te trekken.
Bovendien lijken deze gegevens van geluk strikt verbonden te zijn met bevolkingsdichtheid: hoe meer we leven in dichtbevolkte gebieden, hoe minder we lachen. Waar is dat allemaal aan te wijten?
Øyvind Holmstad/Wikimedia Commons
Wat het geluk en het IQ betreft, heeft de verklaring waarop de geleerden zich richten te maken met de tijd. Mensen met een hoger IQ hebben de neiging zich te concentreren op complexere en langetermijndoelen en beschouwen vriendschappen als tijdverspilling, die hen van hun pad afleidt.
Aan de andere kant, wat bevolkingsdichtheid betreft, komt hier de zogenaamde "savannetheorie" van het geluk om de hoek kijken. Volgens wetenschappers is het menselijk brein geëvolueerd om in een lage bevolkingsdichtheid en in kleine groepen te leven, net als in het Afrikaanse savannegebied. Om "plotseling" - het gaat eigenlijk om vele jaren, maar op een evolutionair niveau zijn ze te verwaarlozen - in een stad te wonen met een zeer hoge bevolkingsdichtheid, geeft een subtiel en constant gevoel van dwang en ongemak.
Kortom, er staat nergens geschreven dat je je agenda vol moet hebben met afspraken en sociale contacten. Soms is alleen zijn met jezelf de juiste oplossing... ook biologisch gezien.
