Deze bijzondere springspin "zoogt" haar jongen op dezelfde manier als een zoogdier
Er zijn mensen die menen dat springspinnen, wetenschappelijk gezien Salticidae of T. magnus, net zo schattig zijn als een katje of een pup. Naar het zich laat aanzien is er nog een reden waarom je deze diertjes zou kunnen vergelijken met volwaardige zoogdieren. Een ecoloog heeft namelijk gezien hoe springspinnen hun jongen "zogen" en doen zij dit zelfs langer dan de meeste zoogdieren.
Van jongen zogen na de geboorte gedurende een korte of langere periode, werd gedacht dat dit alleen bij zoogdieren hoorde. Maar door de ontdekking van deze spin wordt daar nu anders over gedacht.
De vrouwelijke exemplaren van de T. magnus "zogen" hun jongen met een substantie die erg lijkt op melk van zoogdieren. Zij zogen zelfs nog nadat hun jongen al hebben geleerd hoe ze zelfstandig aan voedsel kunnen komen. Nu zijn spinnen er beroemd om dat ze geen speciale organen hebben die zijn bedoeld voor het geven van "melk", maar het lijkt erop dat dit de spinnen er niet van weerhoudt om te zogen.
De onderzoeker Chen Zanqi, van de Chinese Academie van Wetenschappen, heeft ontdekt hoe precies en waarom springspinnen zo ongebruikelijk zorgzaam zijn voor hun kroost.
In het onderzoek zijn enkele exemplaren verwijderd uit een kolonie (dat is nog een ongebruikelijk kenmerk voor spinnen) in de natuur. In het lab werd gezien dat de kleintjes die net uit het ei kwamen, nooit het nest verlieten, zelfs niet toen mamma 20 dagen lang helemaal geen voedsel kwam brengen. Daarna kwam een aantal van de kleine spinnetjes bij hun moeder en zetten zij zich aan haar buik. Daarbij toonde moederspin bovendien zichtbaar zorgzaam gedrag.
Door een diepgaande analyse werd het mogelijk om conclusies te kunnen trekken over de manier waarop de kleine spinnen groeiden en zich ontwikkelden.
De moeder maakt een voedzame stof aan, een soort van melk, waar vier keer zoveel eiwitten in zitten dan in koeienmelk. Wanneer de eieren opengaan, dan deponeert zij via een opening in haar buik druppeltjes van de vloeistof, waarmee de jongen in de eerste dagen van voedingstoffen zijn voorzien. Wanneer zij voldoende op kracht zijn gekomen gaan ze naar hun moeder toe en zuigen zij de "melk" gedurende minstens 20 dagen, direct uit haar buik.
Ook andere zoogdieren zoals bijvoorbeeld muizen, voeden hun jongen net zo lang na de geboorte. Maar in het geval van de T. magnus, gebeurt er iets bijzonders: zelfs als de jongen groot genoeg zijn om op eigen houtje naar voedsel te gaan zoeken, mogen ze van hun moeder nog 20 dagen melk krijgen.
Dat betekent dus dat er ook nog tot 40 dagen na de geboorte gezoogd kan worden, een tijdsduur die zeer zeldzaam is voor de meeste zoogdieren en die je alleen bij olifanten en mensen ziet.
"Aan deze langdurige ouderlijke zorg kan je zien dat ook ongewervelden dit vermogen hebben ontwikkeld" zegt Quan Rui-Chang, een andere onderzoeker bij de Academie.
Is het niet fantastisch?