Slechts 60% van een koe komt bij de slager terecht, maar met de rest wordt iets anders gedaan
Een koe die naar de slacht gaat komt niet in zijn geheel bij de slager terecht. Sommige delen van de koe worden ergens voor gebruikt dat helemaal niets met de voedselindustrie te maken heeft, bijvoorbeeld brandstof voor vliegtuigen, smeermiddelen, cosmetische producten, plastische chirurgie. Dit zijn slechts enkele voorbeelden. De markt rondom koeien, en deels ook rondom andere dieren die worden geslacht is veel groter dan je zou denken. Zo omvangrijk zelfs dat slechts 60% van een koe in de snijmachine terechtkomt. En de rest dan? Die gaat ergens anders heen.
Delen van koeien kunnen ook in producten zitten die niets met koeien te maken hebben, zou de gemiddelde consument denken. Op welke "alternatieve" manieren wordt koeienvlees dan nog meer gebruikt?
Ten eerste wordt het vet deels gebruikt om talg te produceren, vet dat rijk is aan verzadigde vetzuren. Dat maakt het uitermate geschikt om toe te voegen aan crèmes, body lotions, andere cosmeticaproducten, zeep en tandpasta's. Talg fungeert ook als smeermiddel in antivriesproducten en het is onlangs ook getest als biobrandstof voor vliegtuigen van het Amerikaanse leger.
Sommige delen van de koe zijn bestemd voor de farmaceutische industrie. De insuline die koeien aanmaken lijkt erg op de insuline van mensen en wordt om die reden de alvleesklier gebruikt om medicijnen voor mensen met diabetes te maken. Het kraakbeen is nuttig voor mensen die lijden aan artrose en worden de longen gebruikt voor de productie van antistollingsmiddelen.
Koeien spelen ook een rol in plastische chirurgie. Met name collageen dat uit de huid wordt gehaald, wordt gebruikt als rimpelvuller waardoor je er jonger uitziet. Het meeste collageen wordt echter gebruikt als gelatine voor de productie van kleverig snoepgoed en spekjes.
Niet voor al het vlees van de koe zijn er veel kopers op de markt te vinden en worden die vaak doorverwezen naar elders. Goed nieuws als je het bekijkt vanuit de "minder verspillen" optiek, maar minder goed als je wil bekijken met welke transparantie de dierlijke oorsprong wordt aangegeven van de producten die we kopen.
