Deze dieren zijn er in het jaar 2018 allemaal uitgestorven in de natuur
De uitdagingen die er zijn voor het evenwicht in de ecosystemen op aarde tegenwoordig, zijn bijna onoverkomelijk. Door de gierende vervuiling, deels te wijten aan stroperij en klimaatveranderingen die in abnormaal tempo plaatsvinden, lopen honderden dieren- en plantensoorten gevaar die er moeite mee hebben zich aan te passen aan de snel veranderende omstandigheden. 2018 was wat dat thema betreft een bijzonder jaar. Iedereen ziet nu hoe ernstig de situatie is, ook al zorgt dit niet voor een degelijk debat.
Minder bekend en niet zo kleurrijk, maar wel uitgestorven en niet levend in gevangenschap zijn de Novaes' bladspeurder (Philydor novaesi), de Cryptische boomjager (twee Braziliaanse vogels) en de po'ouli, een soort zangvogel op Hawaii.
Ook voor de vaquita (Californische bruinvis, volgende foto) ziet de toekomst er behoorlijk somber uit. In 2018 hebben experts geschat dat er nog maar 12 van in de natuur leven en ze dus letterlijk de dagen tellen die nog rest totdat deze dieren uitsterven (wat al dan nog niet is gebeurd).
In 2018 is ook de oostelijke poema niet meer, aangezien ze al ruim tachtig niet meer zijn gezien in de natuur. Bekender is (dankzij de media) de dood van Sudan, het laatste mannelijke exemplaar van de noordelijke witte neushoorn, waarvan er nog maar twee vrouwtjes in leven zijn.
In 2018 verkeren ook levende fossielen zoals de Chinese reuzensalamander op het randje van uitsterven, wiens voorvaderen samen met dino's over de aarde liepen. Vandaag zijn ze nagenoeg uitgestorven. Daarnaast zijn ook giraffes en bijna alle lemuren op de lijst gekomen van dieren gekomen die met uitsterven worden bedreigd.
Insecten betalen ook een hoge prijs. Volgens een berekening uit 2018 zijn we 97% van de Amerikaanse monarchvlinders kwijt, om het nog maar niet te hebben over bestuivers zoals bijen en hommels, waar het nu bijna dagelijks over gaat.
Tenslotte worden ook Glaucidium mooreorum (een Braziliaanse uil van 15 centimeter hoog) en de ara glauca (een Argentijnse papegaai) nog maar nauwelijks waargenomen.
Er is tussen dit alles echter nog een sprankje hoop. In 2018 hebben berggorrila's niet meer het stempel "ernstig bedreid"); zijn er nieuwe kolonies van de kleine San Quintin-kangoeroes gevonden, waarvan werd gedacht dat die waren uitgestorven; de zeldzame Pátzcuaromeersalamander is gered dankzij een Mexicaanse orde van nonnen.
Overigens is er voor de noordelijke witte neushoorn misschien een beetje hoop: onderzoekers hebben ontdekt dat er genetisch gezien een grote gelijkenis is met de zuidelijke verwant, wat uiteindelijk nog de mogelijkheid zou kunnen bieden om hybrides te maken ten behoeve van de populatie-uitbreiding.
Het gaat dus maar hard met het uitsterven van dieren, maar er is een heel leger aan vrijwilligers, onderzoekers, verslaggevers en gewone enthousiastelingen die tot alles bereid zijn om hier iets aan te doen, al is het alleen maar het verspreiden van informatie en zo te voorkomen dat deze dieren in de vergetelheid raken en verloren raken in de algemeen heersende onverschilligheid.
