Van Werelderfgoed tot een stortplaats in de openlucht: de droevige teloorgang van Henderson Island
Het gigantische plastic eiland in het midden van de Stille Oceaan blijft steeds meer puin verzamelen. Dit ernstige probleem vernietigt de mariene ecosystemen van de oceaan en beïnvloedt miljoenen stranden over de hele wereld, die steeds meer worden overspoeld door plastic en scheepsafval. Momenteel betreft een van de treurigste zaken het eiland Henderson, dat dagelijks wordt overspoeld met tonnen plastic afval. En te bedenken dat het een ongerepte plaats was en door de UNESCO tot Werelderfgoed werd verklaard...
Het vervuilingsniveau van de oceanen wordt steeds zorgwekkender, de gezamenlijke inspanningen van non-profitorganisaties en naties lijken voorlopig te traag en daarom niet effectief genoeg. Hele ooit ongerepte ecosystemen en aardse paradijzen, zoals het Henderson-eiland ten zuiden van de Stille Oceaan betalen daar de tol voor. Dit onbewoonde eiland maakt deel uit van de Pitcairn-archipel en een van de Britse overzeese territoria. In 1988 werd het door de UNESCO tot Werelderfgoed verklaard vanwege de talrijke kolonies van vogels die in fosfaatreserves aanwezig zijn.
Het eiland was tot een paar decennia geleden volkomen onbekend en werd een paar keer per jaar bezocht door de bewoners van de andere eilanden van de archipel om hout te verzamelen. Tegenwoordig is het helaas bekend geworden door de excessen van de mens: er wordt meer dan 18 miljoen ton plastic op de stranden van dit eiland gedumpt. Dit betekent dat het mogelijk is om meer dan 600 plastic voorwerpen op een vierkante meter te vinden, nog afgezien van de andere duizenden die onder het zand liggen en daar nog jaren blijven.
De onderzoeker van de Universiteit van Tasmanië, Jennifer Lavers, heeft na getroffen te zijn door de degradatie van het eiland een onderzoek van drie jaar uitgevoerd dat alles documenteert wat deze stranden elke dag van de zee ontvangen. In haar studie heeft ze het over de schadelijkheid van deze plastic materialen voor ecosystemen en de te snelle ophoping van afval en puin op dit eiland in het hart van de Stille Oceaan. De enige manier om deze aangekondigde ramp op tijd op te lossen, is om onze consumptie te verminderen en ons alleen te richten op een dagelijks duurzaam leven.
