De Wereldzadenbank in Noorwegen loopt een serieus gevaar: de permafrost die de monsters bewaart, dreigt te smelten
Spitsbergen is het grootste eiland in de Svalbard-archipel, in Noorwegen, in de Noordelijke IJszee. Dit is ook de plaats die werd gekozen om een van de zaadbanken te hosten die in de wereld de functie hebben om duplicaten van zaden te behouden die belangrijk zijn voor biologische diversiteit. De structuur is gebouwd om zelfs de meest catastrofale gebeurtenissen te weerstaan die de voorraden van voedselzaden opgeslagen in verschillende landen zouden kunnen vernietigen.
De zadenbank lijkt echter niet voldoende om de klimaatverandering te weerstaan. Dit is er aan de hand.
via Earther
De zaadbank van Svalbard speelt een cruciale rol: het bevat de belangrijkste zaden van voedsel en groente die biologische diversiteit garanderen. De bouw van dergelijke gebouwen komt voort uit de noodzaak om een "tweede kans" te geven aan de overlevenden van een catastrofale gebeurtenis, die op deze manier de mogelijkheid zouden hebben om de meeste plantensoorten te herstellen.
De zaden worden opgeslagen bij een temperatuur van -18 ° C, onder omstandigheden van minimale oxygenatie om het verouderingsproces te vertragen. De Noordelijke IJszee werd gekozen omdat in het geval van een stroomuitval de permafrost die de structuur omringt, in staat zou zijn om de strenge temperaturen gedurende lange tijd te handhaven.
Permafrost vormt echter de kern van de bezorgdheid van de experts, omdat het al is begonnen te smelten als gevolg van klimaatverandering: in 2075 schatten wetenschappers een stijging van de temperatuur in Svalbard met 10°C, 7°C als de milieumaatregelen tijdig zullen worden gerespecteerd.
De toename van de warmte zou leiden tot het ontdooien van permafrost - de eeuwig bevroren bodem - en het vrijkomen van grote hoeveelheden methaan en koolstofdioxide in de atmosfeer.
De temperatuurstijging zou ook de frequentie van regen verhogen, die de laatste jaren ongewoon hevig zijn geworden, het sneeuwseizoen zou verkorten, waardoor lawines zouden toenemen.
In de afgelopen 50 jaar zijn we al getuige geweest van een temperatuurstijging van 5°C, wat leidde tot het smelten van de oppervlakkige lagen van de permafrost: de database van Svalbard onderging een overstroming die de bescherming van de zaden in gevaar bracht.
Wetenschappers voorzien drie mogelijkheden voor de toekomst: een catastrofaal scenario dat zal optreden als er geen milieumaatregelen worden aangenomen, een "gemiddeld" scenario, als er in 2040 belangrijke reducties zullen zijn in de uitstoot van broeikasgassen en een "laag emissie" scenario, zeer onwaarschijnlijk tot op heden.
Source:
