10 signalen waarmee een pasgeborene zijn behoeften communiceert... zonder woorden te gebruiken
Communiceren is, zoals we weten, niet altijd gemakkelijk: het lukt vaak niet te zeggen wat we willen uitdrukken of wat we voelen. Deze "gebreken" van taalvaardigheid neigen radicaal te worden wanneer we, in plaats van het omgaan met volwassenen, in de aanwezigheid van kinderen zijn.
Wetenschappers hebben zich vaak de methoden die de natuur heeft toevertrouwd aan pasgeborenen om zich door volwassenen te laten begrijpen afgevraagd en door de tijd heen hebben ze er verschillende geïdentificeerd. Hier is een lijst, in de hoop dat het nuttig zal zijn om te jongleren met de moeilijke taak van de ouder of opvoeder.
Wat betreft de lichaamstaal van kinderen, hier zijn enkele signalen:
• Wat een buikpijn: als je kind zijn rug kromt terwijl je borstvoeding geeft, dan kun je er beter mee stoppen: hij is vol; als het, aan de andere kant, deze beweging na het voeden maakt, probeert het je waarschijnlijk duidelijk te maken dat hij last van reflux of kolieken heeft.
• Ik heb koorts: een kind dat verschillende keren zijn oren aanraakt en begint te huilen, is ziek en heeft waarschijnlijk koorts.
• Ik ga zo huilen: knijpt de baby in zijn vuistjes? Dan heeft hij honger. Als je deze beweging op tijd opmerkt, kun je hem voeden en voorkomen dat hij de aandacht trekt door te huilen.
• Ik moet mijn behoeften doen: het kind buigt zijn knieën als hij krampen heeft in het abdominale gebied.
• Ik ben bang: plotseling de ogen wijd open en opgeheven armen vertonen een duidelijk teken van schrik.
Wat daarentegen betreft het huilen en de vocalisatie, zijn hier enkele aanwijzingen:
• Neem me in je armen: als het kind lang zonder contact met volwassenen is gebleven, wil hij worden opgepakt. Daarna zal hij 5-6 seconden huilen en vervolgens 20 seconden stoppen. Als het huilen geen effecten heeft, zal het kind dit herhalen.
• Ik heb honger: als je, na het oppakken van je kind, merkt dat het hysterisch gaat huilen en bewegingen maakt die het zuigen simuleren, kun je er zeker van zijn dat hij honger heeft.
• Ik voel me niet lekker: dit kan twee dingen betekenen: 1) als het kind voortdurend huilt, soms door acuut te schreeuwen, dan heeft hij pijn; 2) als hij voortdurend maar zacht kreunt, kan hij koorts hebben.
• Ik heb geplast: als het zeurend huilt, soms piepend, wil het je waarschijnlijk zeggen dat zijn luier vies is.
• Ik heb slaap: je kind huilt, geeuwt en wrijft in zijn ogen met zijn gebalde vuisten. We weten allemaal wat hij wil: slapen.
De lijsten die we hebben voorgesteld, kunnen een startpunt en een nuttige levensreddende actie zijn wanneer het om zeer jonge kinderen gaat. Neem alles niet te letterlijk: elk kind is anders en communiceert op zijn persoonlijke manier. Je zult snel leren om zijn signalen te herkennen... om ze onvrijwillig en op een volledig natuurlijke manier te begrijpen.
