Een voormalige advocate bouwt huizen met plastic flessen voor mensen die geen bakstenen kunnen betalen
De mensheid, vooral de armere, moet elke dag met een enorme hoeveelheid problemen zien om te gaan. Dat merk je als je rondkijkt in de sloppenwijken van een stad en de werkloosheid, corruptie en misstanden ziet. Een van de meest kritieke problemen, vooral in zeer arme en dichtbevolkte steden, wordt vaak vertegenwoordigd door het tekort aan woningen. Santa Cruz de la Sierra, in Bolivia, is een van deze wanhopige steden.
Santa Cruz heeft meer dan 2 miljoen inwoners. Velen van hen, zoals het grootste deel van de Boliviaanse bevolking, leven onder de armoedegrens en kunnen zich geen waardig huis veroorloven.
Verontreiniging is een andere grote plaag die de stad treft. Overweldigd door allerlei problemen, is de Boliviaanse regering niet in staat het niveau van degradatie van haar land onder controle te houden.
Zoals soms gebeurt, is uit deze ongeneeslijke kwalen een fenomenaal idee ontstaan: Ingrid Vaca Diez, een Boliviaanse advocate, slaagde, dankzij haar inventiviteit, in het oplossen van deze twee problemen met slechts één idee: huizen bouwen van gerecyclede flessen!
Het idee voor deze prachtige droom kwam bij toeval: de stapel plastic flessen in haar tuin bekijkend, beweerde haar man schertsend dat het mogelijk was om er een heel huis van te bouwen. Zijn vrouw nam de woorden veel serieuzer dan je zou verwachten en ging meteen aan het werk. Ze hing haar toga aan de wilgen en trok de werkkleding van een metselaar aan.
De huizen van Diaz zijn gebouwd als normale appartementen, het enige verschil is dat in plaats van stenen, plastic en glazen flessen worden gebruikt (de stenen zijn namelijk te duur voor de bevolking van Santa Cruz). De flessen worden eerst gevuld met aarde of zand, om ze beter bestand te maken en vervolgens worden ze samengevoegd met cement. Diaz heeft berekend dat voor elke kubieke meter ongeveer 212 flessen nodig zijn.
Het idee kwam tot stand toen de Boliviaanse advocate het thema las van een jongen uit Santa Cruz, die werd gevraagd naar zijn grootste streven. De Boliviaanse jongen antwoordde dat hij droomde van een thuis voor zijn familie, die in een kartonnen hut woonde. Op dat moment nam het, wat slechts leek op een idee in de geest van Ingrid, vormen aan.
Tot nu toe heeft de uitvinding van Diaz 300 woningen opgeleverd. Het is duidelijk dat de vrouw niet langer in haar eentje voor elk project kan zorgen, maar de plaatselijke bevolking heeft dankzij haar geleerd hoe ze hun eigen huis kunnen bouwen.
Het verhaal van Ingrid Diaz leert ons dat, zelfs in de slechtste omstandigheden, prachtige oplossingen kunnen voortkomen uit problemen: zonder kennis en zonder geld, is ze erin geslaagd de droom van haar medeburgers te vervullen.
