Ze was de enige vrouwelijke soldaat uit de Eerste Wereldoorlog, maar de wereld is haar bijna helemaal vergeten
Niet iedereen kan zich aanpassen aan de ”etiketten” die cultuur en tijd ons opleggen, als het tegenwoordig moeilijk is, stel je voor hoe het in de afgelopen eeuwen moest zijn geweest. Gelukkig zijn er mensen die erin zijn geslaagd om tegen deze sociale beperkingen te vechten en om deze reden geschiedenis hebben geschreven en erin geslaagd zijn om gedeeltelijk manieren van denken te veranderen.
Een van deze mensen is een geweldige Engelse vrouw genaamd Flora Sandes, bekend als de enige Britse vrouw die deelnam aan de Eerste Wereldoorlog.
The Library of Congress/Wikimedia
Misschien kent niet iedereen Flora Sandes, een sterke vrouw die de sociale etiketten van die tijd uitdaagde en die tijdens de Eerste Wereldoorlog voor haar verdiensten werd gevierd. Van jongs af aan bleek ze een heel bijzonder kind te zijn: ze had heel andere interesses dan andere meisjes, ze wilde rennen, avonturen beleven en naast mannen vechten voor haar land. Flora was de dochter van de priester van de stad en ook om deze reden veroorzaakte deze onafhankelijkheid meer dan een paar opgetrokken wenkbrauwen binnen de gemeenschap. De wens om te jagen, te schieten en te marcheren gaven haar het zetje om rond de wereld te reizen: Caïro, De Verenigde Staten en Canada waren de bestemmingen van haar reizen en waar ze alles leerde wat voor die tijd niet van een vrouw werd verwacht.
Toen Flora 40 was, brak de Eerste Wereldoorlog uit en ze nam onmiddellijk deel als verpleegster. De gruwelen waar ze toeschouwer van was, hebben haar vechtlust niet gestopt, en dus werd Flora Sandes bij de eerste gelegenheid soldaat. De gelegenheid diende zich aan toen het Servische leger wanhopig op zoek was naar hulp en waarop Flora zonder na te denken antwoordde. Ze probeerde nooit haar identiteit te verbergen in de jaren van het conflict zoals veel andere vrouwen aan het front: iedereen wist wie ze was en ze wisten vooral dat ze een uitstekende soldaat was. Zo gebeurde het dat ze de titel van Sergeant Majoor kreeg totdat ze in 1916 gedwongen was te stoppen vanwege een zeer ernstige wond die door een ontploffing was veroorzaakt.
Toen ze echter herstelde, voegde Flora Sandes zich opnieuw bij de strijd en verdiende ze het Kruis van de Orde van de Ster van de Karageorge, een van de grootste eerbetonen die Servië ooit heeft gegeven. Ze wist ook de Tweede Wereldoorlog te overleven, waar ze op 65-jarige leeftijd in dienst trad en vervolgens op 80-jarige leeftijd vredig stierf, ver van de conflicten waar ze zo naar had gezocht. Er zijn vandaag geen gedenktekens of monumenten gewijd aan deze geweldige vrouw, alleen een straat in Belgrado is naar haar vernoemd en in Engeland eert een kleine plaquette in haar vaders oude kerk haar nagedachtenis.
